Las i światło , moje miejsce mocy w sercu.

22 kwiecień Dzień Matki Ziemi

Muzyka „Mother Earth Song”

Muzyka „The Earth Is Our Mother”

Właśnie w lesie pośród natury chyba najmocniej odczuwam połączenie, na łąkach i nad wodą również. To zdaje się takie miejsce mocy w sercu, bo kiedy widzę je w naturze gdziekolwiek zawsze porusza mnie mocno i przypomina o tym, co mam zapisane w sercu i tak chyba zasilam swoje miejsce mocy noszone ze sobą w mojej przestrzeni. Takim miejscem również jest woda, potoki, jeziora czy wodospadziki, góry, głazy. Kocham inne piękno natury również lecz las to takie miejsce szczególne, kojarzy mi się z domem, z poczuciem więzi duchowej. Tutaj odnajduję siły i radość życia , nadzieję i marzenia, tutaj ładuję akumulatory. Jeszcze nie odkryłam do końca tego pokrewieństwa, tej niesamowitej kojącej przyjaźni pełnej przygód ale każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku.

„Las to miejsce które kocham od zawsze, od dzieciństwa … a miejsca w lesie które oświetlało słońce wywoływało od zawsze poruszenie tak głębokie że pochłaniało mnie całą. Nigdy tego nie rozumiałam ale teraz to przyjęłam i doceniałam z bezgraniczną miłością. Ten tajemny język lasu który do mnie przemawiał w najpiękniejszy sposób kiedy byłam maleńka i przez całe dzieciństwo. Tak jak głazy i skały leśne i wody rzek szumiących pośród leśnych ostępów. To moja miłość, to życie i uzdrowienie, to niezwykła przyjaźń którą rozwinę z radością12.04.2014 Ana ”

Muzyka „Earth Drum – Dancing for a Vision – David & Steve Gordon „

Światło w lesie , wybrane zdjęcia z mojej kolekcji

 

 

 

 

Zdjęcia z netu

Spotkanie z naturą na górze… niezwykła podróż.

Słońce jaśniejące

Blask światła

Ocean spokojnej światłości

Ścieżki światła pokazujące drogę do szczególnych miejsc… znak by szukać w sobie takich miejsc 🙂

Ścieżka

Kamień z wodą – portal komunikacji

Serce drzew jak znak od Matki Ziemi  ❤

Kwiaty bajkowe i piękne, wspierające siły natury w drodze ❤

Posłaniec który zakończył granie na misach , był tak blisko i pozwolił się uwiecznić na zdjęciu, bardzo to niezwykłe było spotkanie.

Misa- żywioł ziemi – na której grałam od serca łącząc się z ziemią.

Słoneczny kwiat jak róża słońca :)))

Wejście było wyczerpujące ale bardzo niezwykłe… odkrywałam wędrówkę na szczyt góry innym szlakiem a jeszcze innym mogłam zjeść i to było cudowne , to poznawanie całkiem nowych ścieżek… a że byłam zmęczona otuliłam się chustą żeby było cieplej, zatroszczyłam się o siebie jak i o mnie się też zatroszczono z miłością. I całkiem fajnie się połączyły kolory w bardzo żywy i energetyczny obraz.

Ptak nieba płynący z nami na koniec

Zachód słońca na pożegnanie świecił nam w plecy wspierając w drodze powrotnej

Zamknięcie

Strażnicy

 

 

 

 

Wiosenne Ziarno Odnowy. Przebudzenie Wiosny w sobie.

Wiosenne Ziarno Odnowy.
Przebudzenie Wiosny w sobie… czas zasiać ziarno w życiodajnej glebie serca połączonego z ziemią. Wczuwam się w wiosenne klimaty i sieję ziarno dając mu tym samym życie. Oglądam i szukam jakie ziarenko jest najwłaściwsze, nazywam i zasadzam z miłością. Ziarno otula moc ziemi, jej ogień daje siłę Miłości i przeobrażeń koniecznych do wzrostu. Korzenie zagłębiają się w ziemię sycąc się jej pokarmem, pokarmem matki Ziemi która nas obdarza bezwarunkowo sobą. Ciepło dopieszcza ale radość i moc pomysłów i marzeń jest też życiodajnym elementem koniecznym by ziarno nasyciło się barwą kreatywności. By życie mogło wzrosnąć jest potrzebna odwaga, moc i światło, światło słońca naszych marzeń i myśli zasilających Ziarno. Zamknięte , otulone kołderką ziemi nie jest samo, deszcz poi spragnione pełne nadziei Ziarenko. Jest otwarte na połączenie z niebem które pragnie ujrzeć, pragnie objawić się Nowe w postaci Ziarenka które wybraliśmy. To Ziarno jest Odnową, Uzdrowieniem siebie w materii.

Pani Jeziora na złotej plaży- Podróże świaodmości

02.03.2014 Spotkanie z Panią Jeziora…

Byłam poruszona powrotem nad Złotą Plażę na Jeziorem w Skorzęcinie, a plaża zawsze jest skąpana w słońcu i pełna jego blasku, jego błogosławieństwa. Tutaj lubiłam przyjeżdżać przez czas kiedy mieszkałam w tych rejonach ale poza sezonem letnim bo wtedy jest tu tłok. Powitało Nas słońce piękne a w dali na horyzoncie zobaczyłam magiczny krajobraz utkany z delikatnej mgły. Poczułam że to niezwykły dzień i pomyślałam że mgły Avalonu się rozpływają przed moimi oczami. Chciałam się podzielić tą Słoneczną Chwilą.

Usiadłam przodem do jeziora na głazie. Za mną drzewa, kilka z jednego zrodzone stojące tak blisko siebie, osobno a jednak razem. Zamknęłam oczy i widziałam jasność, wiele świecących iskierek a biel barwiona delikatnie różnymi kolorami bardzo delikatnymi, szczególnie barwy słońca żółty czy pomarańczowy a raczej brzoskwiniowy ale i zieleń i inne odcienie barw. … z tej przestrzeni uformowała się postać w sukni a tworzyła swój obraz z barw które widziałam, spódnicę udekorowała białymi kwiatami które pozostawiła na brzegach sukni ułożonej jakby z dużych płatków okalających bieluśki materiał pod spodem… miała kwiaty wokół szyi i ust, nieco przypominały róże. Siedziałam bez oczekiwań i wpatrywałam się w siebie słuchając otoczenia. Nie sposób opisać ale może odda to opis zabawy z farbami o bardzo subtelnych kolorach, żywy obraz który widziałam oczami duszy a on się poruszał i zmieniał samoistnie jakby malowany obraz na płótnie  ale nie widać było artysty lecz czuć było jego ducha w tym świecie żywym wielowymiarowym. To już drugie takie przeżycie, pierwsze miałam podczas innej podróży raptem 2 tyg. wcześniej . Pośród subtelnie pokolorowanej bieli objawiła mi się  sowa w tych pastelowych  kolorach, piękna i bardzo droga mi towarzyszka. Dotknęła mojej duszy swą obecnością i poczułam miłość jak balsam kojącą. Wtedy pomyślałam: Czy Pani Jeziora  to Ja ? Czy my się wzajemnie przenikamy?  Zrozumiałam tylko tyle, że zachodzi wymiana lecz głębię tego poznam później.

Spokojnie podróżowałam będąc w stanie uniesienia tak bardzo że nie zważałam na upływ czasu, zanurzona jak w byciu tu i teraz, doświadczając subtelności, delikatności, spokoju, harmonii i Bycia w  w ciszy swego serca.  W pewnym momencie podbiegł pies i dotknął mojej dłoni pyszczkiem muskając szybko i odbiegł. Pobiegł za właścicielami a ja zaczęłam posyłać energię Miłości i Wdzięczności Pani Jeziora i okolicy z serca i dłońmi. Powrócił z oddali ten sam  pies, nagle poczułam jego nos na swej dłoni ale tym razem mocno mnie dotknął  na chwilę tak zastygając. Jego nos pozostawił mokry ślad który czułam długo na dłoni owiewanej przez wiatr. Pomyślałam o moich wilczych opiekunach, którzy tak mogli dać mi znak  z czułością  że są obecni i mnie wspierają nawet jeśli ja o nich nie myślę. To było niezwykłe uczucie i bardzo jestem wdzięczna za tę chwilę, dodam że cały czas miałam zamknięte oczy. W pewnym momencie zobaczyłam pas przepięknego koloru,  fiolecik jaśniutki. Moja rozmowa z tym miejscem zajęła godzinę i byłam zaskoczona, że nie czułam upływu czasu ani zmęczenia tylko błogość.

Kiedy skończyłam podszedł mój partner bo poczuł że mogę potrzebować aparatu za co jestem mu wdzięczna. I nagle w okolicy znajduję kwiatki w kolorze fioleciku widzianego oczyma duszy. WoW ! pomyślałam niesamowite. I były tam też dwa słoneczne krokusiki  żółte i niebieski kwiatuszek nieznany mi i wszystkie one tyle radości sprawiły mi.

Od Podróży świadomości odbytej dwa tygodnie wcześniej byłam też cały czas w podróży fizycznie i to było był bardzo niezwykły, obfity pod każdym względem intensywny czas. Spotkały mnie mocne doświadczenia. Zachodziły zmiany we mnie, w moim ciele, umyśle i sercu a ja byłam nie u siebie w domu we własnych wibracjach lecz  w innych  i miałam szkolenie „surwiwalowe” – jak sobie radzić  będąc w ruchu pośród różnych ludzi czyli w różnych energiach. Pobyt na plaży tuż przed powrotem do domu był balsamem, prezentem i jednocześnie  pracą . Wiedza jest w sercu  ale  poza moim umysłem, wiedza  bardo głęboka acz lekka jak piórko , anielska niemal. Od Siostrzanej Duszyczki po powrocie usłyszałam pytanie ( jakby jej głos był głosem moich opiekunów i Pani Jeziora ): -Czy Pamiętam Kim Jestem? Czy wiem ile jest we mnie wew. Piękna? Czy zdaję Sobie z tego Sprawę?– bez względu na okoliczności, na otoczenie, doświadczenia… można było o tym zapomnieć i trochę zapomniałam. Jestem ogromnie Wdzięczna za Wszystko.

 

Okiem podróżnika… wiosna przyszła :)

Z notatnika małego podróżnika :

W czasie drogi zrobiłam kilka zdjęć zachodu słońca… miało w sobie tyle barw, tyle zmian w jednym zachodzącym słońcu malującym niebo niebywale kolorowo. Jak zmiany które pełną parą idą od stycznia i z każdym miesiącem przybierają na sile… jest tego tyle że nie ma miejsca na przeszłość, skupiać się i być  uważnym na to, co się dzieje w moim wnętrzu i wokół. Zmiany, tak  odczuwam te zmiany- są mocne, bardzo konkretne i wymagają szybkich decyzji bez wahania podejmowanych a prawda wprost staje przed oczami i nie ma zmiłuj, trzeba działać. Z wiosennym słońcem trzeba trzymać  rękę na pulsie będąc czujnym ale pozwalać sobie na zachwyt życiem. Słowo ostatnio przeczytane – „Współpracować” z wyzwaniem- bardzo mi w tym pomagają.

Widoki gór przepiękne i roślinki z radością witające roztopy i słoneczko ciepłe w Sudetach na Przełączy Okraj skąd były piękne widoki …

Piękne widoki gór i nieba… kocham góry ❤

Okolice Lubawki

Słońce zachwycało wiosennie wszędzie…

   

 

 

 

 

Lotosy w Ogrdzie Duszy

Lotosy w Ogrodzie Duszy
Śpiewały mi lotosy swoje pieśni i tańczyły przed oczami zachęcając do zabawy od momentu obejrzenia pięknego utworu DANA GIBSONA „Voices of Peace- In the Mindst of Angels „pewnego pięknego styczniowego poranka. Tamten dzień rozkwitł w sercu nowymi marzeniami, spotkaniem z kobietami  i podróżami świadomości ku swej kobiecości.

Przesłanie: Dzięki Lotosom można poczuć że duchowość jest piękna i może budzić czułość, zachwyt i radość bez powagi. Że w głębi serca mamy światło miłości które może rozchmurzyć to, co jeszcze ukrywa się w ciemności, wszystkie smutki i trudne doświadczenia które zdarzyły się w jakimś celu i możemy go odkryć sami. Kiedy nadchodzą takie dni te lotosy promieniują jak serce promieniuje miłością i w takim zachwycie dla swych wszystkich osiągnięć, każdego rozświetlonego światłem miłości miejsca w sercu możemy zanurzyć się w siebie, w swe własne Ogrody Duszy które potrzebują pielęgnacji i naszej uwagi by mogły kwitnąć.

Wspomnienie zimy i pierwsze wiosenne znaki

Zima dobiega końca, była krótka i trochę śniegu było. W tamtym roku jeszcze w marcu były mocne mrozy ale w tym oku już myślę nie będzie :D. Więc wspominam sobie zimę. Na zdjęciu poniżej  pierwszy taki duży śnieg i jak się rozpadał napadało tyle białego puchu że poleżał sobie aż do roztopów.

Śnieg sprawił radość. Szłam i cieszyłam się pełna zachwytu z tej chwili kiedy tak gęsto opadał biały puch na ziemię otulając świat białą kołderką. I wszystko wokół odmieniło się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki bo zobaczyłam baśniową krainę gdzie rozkwitają marzenia co wprawiło serce w drżenie. A w powietrze przesycone było świeżością i czułam się szczęśliwa tak, że niemal nie szłam ale unosiłam się nad drogą bo czas przestał istnieć.

Roślinki ubrane w pierzynkę z białego puchu

Magiczny mostek

Słońce swym łagodnym światłem chyliło się ku zachodowi. W takim momencie czuję ogarniający mnie spokój mimo że coś się kończy i odchodzi. Jest jeszcze czas na zamyślenie się nad tym co mija i wyciszenie przed nocą.

Zabawa z puchową pierzynką

Lodowe cuda

Zachwycają mnie cuda stworzone przez wodę, śnieg i mróz… zamknięte w kształtach niezwykłych postacie i figury bardzo radują moje serce i pobudzają wyobraźnię.Cieszę się jak dziecko że mogłam odkryć w tym roku ten rodzaj fotografowania i że przynosi mi to taką radość. Cieszę się ze mogę się dzielić tym co kocham z Wami

Jak serce

Serce

Lecący ptaszek

Kwiat mandala

Idzie sobie postać z głową jak serce

Piesek Pan

Jakby płynęły w wodzie skrzydła pofalowane

Biegnący Byczek

Jeleń z bródką

Koń idzie a ptaszki dają sobie dziubki

Wzorki płatków śniegu

Szłam sobie i przy okazji zakupów przyciąga mnie każdy skrawek natury. I tak od zdjęć słońca, lodowych kształtów na roślinkach do trawy w śniegu i słońca które tak pięknie świeci wzmagając mróz. I wtedy klęcząc na śniegu przywołując Natusia by nie odbiegł za daleko pośród czasem mijających ludzi- pewnie się dziwią co ona tam szuka w tych zakamarkach mało ciekawych ugorów? – Ja tam odnajduję wciąż cuda. Tym cudem były te przepiękne kształty uwiecznione przez lód. Bardzo delikatna koronkowa struktura zachwyciła mnie od razu. Żałowałam że nie mam porządnego aparatu , mój kochany mały Canon mimo że może wiele to nie dało się powiększyć tych pięknej urody płatków połączonych w misterne przestrzenne obrazy.

I wiosenne znaki

Siła Nadziei …. zachwyca zawijas taki miękki i łagodny w swej linii życia… mieni się śnieg – jak diamenty w słońcu świadomości się rozpuszczają otulone miłością, pobłogosławione za obecność z wdzięcznością rozpuszczone.

Serce do którego leci aniołek wznosząc się dołu ku górze. Niech światło zawsze będzie ze mną.

Niespodzianka od nieba… oko natury w ożywiającej zieleni wiosny życia i kropli wody. Pocałunek Matki Ziemi

Miłość i uzdrowienie – błogosławieństwo od Ziemi za które jestem Wdzięczna

Opowieść zaczęła się od słońca a kobiecością została natchniona

Opowieść zaczęła się od słońca a kobiecością została natchniona

Słońce i niebo niezmiennie zachwyca i zaskakuje

Słońce z chmurami niezwykłe czasem tworzą obrazy…

barwy bywają żółte jasne i ciemne, złotawe i różowe jasne i ciemne prawie jak magenta ale czerwienie też są a fiolety naprawdę też można dostrzec

Te trzy zdjęcia są z dzisiaj ( 02.01.2014) i skojarzyły mi się z górami a w nich jaśniejący świetlisty dysk, znak dla wędrujących poszukiwaczy źródła światła w sobie ( Białołęka)

Innym wręcz spektaklem było Kosmiczne Niebo, tak to odczułam w sercu , jakby kosmos się do mnie uśmiechnął ( Białołęka)

Niebo bywa mocno różowe jak Miłość…

To zdjęcie nieba z drzewem jest szczególne, odzwierciedla niezwykłe spotkanie podczas którego poczucie bliskości było niemal namacalne i w sercu i w powietrzu ❤

 

 

Falujące chmurki tak szybko jak się pojawiły tak znikły ( z okna mieszkania Białołęka )

 

Mocno różowe już prawie czerwone ( Białołęka )

Delikatność różowego nieba jest też zachwycająca i mocna w swej wymowie dla serca

Tu róż z fioletem się plecie

Zjawiskowe spektakle nieba gdzie chmury tworzą wspaniałą sztukę… czasem patrzę i czuję w sercu taką chwilę nie nazywając jej bo nie jestem w stanie więc pozostaję w odczuwaniu w ciszy serca… to niebo nad Białołęką

Jedno niebo i  wiele ujęć (Białołęka)

Aniołeczki  pływające w wodzie nieba 😀

 

Roztańczona Kobieta 🙂

Pomarańcze piękne pomarańcze i fiolety też czasem

Tu zabawiałam się  wzmacniając ten kolor, fioletowy bardzo kochany ❤

Słońce i chmury stworzyły Oko

Piękne oko Kobiety z długimi rzęsami, ah cudowna kobiecość :*

Spacer Białołęka

Słońce ubrane w otoczenie chmur, drzew ( Białołęka )

Słońce i niebo w podróży grudniowej jeszcze, jak przesłanie była ta podróż

Słońce za drzewami jak łuna (Dolny Śląsk )

Słońce uchwycone jeszcze w gałęzie kochanego drzewa Grimwalda (Dąb  po prawej ), to tysiącletnie drzewo o wielkiej mądrości i miłości. Bardzo było to wzruszające spotkanie, przypomniał mi obraz niegdyś przekazany ze słońcem… i zaproponował bym zabrała ze sobą kawałek jego kory i podpowiedział żebym na ziemi szukała. A że inne drzewa stoją kawałek od niego miałam pewność, że podnoszę z ziemi jego część jeszcze nie wiem po co ale to nie ma znaczenia. Po lewej najbliżej więc największe na zdjęciu to drzewo Mądry ( Dąb a za nim czego nie widać są trzy inne dęby Bramina i Bramin i Celeste, razem tworzą kołyskę do medytacji… kiedyś zabrały mnie w podróż po wodach pod nimi i pragnęły oczyszczenia jakiegoś miejsca które zaszło rdzą… spotkałam tam rycerza który siedział a miecz jego był wbity w ziemią… opierał się na nim zastygły w zamyśleniu czekający na coś, jeszcze nie wiem na co ale jak zwykle wszystko ma swój czas i miejsce i wyjaśni się we właściwym momencie.

Nasze pożegnanie było jak nigdy wzruszające… stałam w oddali obejmując miłością cały ten zakątek i wysyłałam miłość do całego żyjącego tam stworzenia… czułam jak w me otwarte serce wpływa oddźwięk z lasku- parku który obdarzyłam wielkim szacunkiem i miłością… nie mogłam opanować łez czując w sercu wszystkie te uczucia które wypełniały całą mnie, głęboka chwila… bywam tam tylko gościem ale zawsze jestem pełna wdzięczności za błogosławieństwo poznania tego laseczku- pareczku , tych pięknych drzew i ich dusz.

Słońce oglądane przez puch roślinki która stworzyła poruszana wiatrem takie piękne ujęcie promieniejących okręgów… cudne okręgi jak na wodzie i jakież to kobiece.

 

Podróż bliżej gór i niebo pełne słońca które zamienia się w gwiazdę… tutaj widzę gwiazdę, tak odczuwam piękno jej istnienia głęboko w sobie, kocham gwiazdy.

Mosty szczególnie te stare budzą we mnie piękne odczucia bajkowych podróży, przekraczania granic ponad podziałami, pokonywanie przeszkód przez budowanie porozumienia… mosty przenoszą mnie też do Krainy moich Marzeń, ta kraina jest niezwykle cenna bo pomaga mi w tajemniczy sposób realizować moje marzenia więc pozwalam sobie marzyć w sposób nieograniczony. Rok temu  przebudziła się ta siła a teraz uświadomiłam sobie jaką ma cudowną,balsamiczną moc dla mej duszy, w sercu budzi radość z prostoty tej metody i jej niewyobrażalnej mocy bo jest  jak efekt motyla gdzie muśnięcie skrzydeł wywołuje potężne zmiany w końcowym efekcie.

Góry, Sudety i niebo nad nimi jak opowieść … widoczność nie była daleka, było słońce i jasność lecz przysłaniały je chmury…

Przesłanie

„…z czasem przyszło do mnie że to przesłanie gór, żebym zwróciła oczy swe na to co blisko mnie jest… nie ważne jest tam, ważne co w sercu mam… nie ważne jest tam lecz co widzę tuż obok i żeby doceniać najbliższe otoczenie… ważne jest być w sobie bardziej niż kiedykolwiek i nad tym pracować i tego się trzymać nie odlatywać… wtedy choćby i ciemność gasiła światło a światło raziło to z ufnością podążać mogę drogą bo serce poprowadzi a jasność jego mądrych rad zawsze będzie miłująca ze wszech miar i łagodna jak balsam, wystarczy zaufać i wierzyć…  już nie ma odwrotu, już przekroczone bramy i trzeba iść naprzód rozpoznając Nowe coraz więcej Nowego i wcielać to w życie… ciało jest wszak stare jak stare są lata życia na ziemi ale już nie będzie ciężarem lecz wolnością jeśli Nowe w życie zaproszę i stanę się tym, objawię się z tym w życiu swym…”

Słonko zamieniło się w głowę a chmury w unoszące się stworzyły skrzydła Anioła zrywające się do samodzielnego lotu , oddający się temu co do niego przychodzi .

Wciągnęły mnie te chmureczki , skojarzyły mi się z płatkami energetycznymi kwiatów które się łączą jak 4 żywioły… dosłownie stwarzają się z niczego a to co je łączy nie jest widoczne ale to ten piąty niezwykły tajemniczy scalający element…

 

 

Góra św. Anny a nad nią błękit chociaż i z turkusiku tez coś ma :D… otwiera się nowa brama, nowe wejrzenie… jak oko i okiem dostrzec trzeba sens tego nieba  w sobie … ta góra jest mi bliska ponieważ przez lata chodziłam jej ścieżkami i oddawałam się samotnym rozmyślaniom i marzeniom i dziś błogosławię tę górę za jej dar obdarzania anielskimi skrzydłami… bardzo mi pomagała chociaż ja o tym nie wiedziałam ale odbierałam bo zawsze wracałam od niej pełna otuchy, ukojenia czując nadzieję w sercu a w ciele odnowienie ducha…

Tak żegnały mnie góry i niebo pełne Miłości i Radości jakby róż zmieszał się z pomarańczem…

A we wszystkim dostrzegam magię Kobiecości

❤ ❤ ❤

 

 

 

 

 

 

Podóż trwa niezmiennie i stare łączy się nowym

To foto  pięknie oddaje to co kocham, kolory i malowanie które niezmiennie są mi bliskie i jakże rozwijające bo one zmieniają się ze mną ❤ Ale by przebiegały najlepiej jak się da otwieram ramiona by się działo to najłagodniej jak się da, lecz nie porzucam tego co mija, pamiętam by móc potem wejść w ten obraz i pojąć mądrość w nim tkwiącą i z tą moją Perłą Mądrości w sercu ukochaną iść dalej. Kto wie kiedy się przyda Perły tej Mądrość?

Zbierajmy te Perły Nasze i Niech Nas wspierają kiedy nadejdzie ich czas.

Przyszły do mnie myśli dziś że moja podróż trwa stale i niezmiennie…  moje życie jest Podróżą, jedną nieustającą podróżą w której tyle się dzieje… a ja otworzyłam się na to by coraz bardziej świadomie w niej uczestniczyć ale  jak to w życiu uczenie się bywa i radosne lekkie i miłe ale też bolesne i dramatyczne a wszystko i tak nie jest ani dobre ani złe… to jest i tylko moje spojrzenie na to zmienia energię danego doświadczenia chociaż czasem musi upłynąć wiele czasu.

Zmiana sposobu myślenia czy nastawienie naprawdę wiele zmienia i tego życzę Wam, by Wam się udało kiedy trzeba.

Podróż trwa niezmiennie i bywa że w ciągu dni, godzin, sekund  zmienia się jej przebieg i  wiem, że płynę cały czas i w tym prądzie mogę jednak poczuć swoją moc, mogę wybrać jak chcę płynąć, powoli uświadamiam sobie to jak Ja mogę wpływać na Nurt Mojego Życia i sposób w jaki płynę… bo wybrałam że wodą chcę być, jak woda żyć i poznawać jej możliwości. Dziś w nocy wypłynęło z głębi mnie (ostatnie miesiące  to taki wręcz tłoczek się zrobił takich nowości ), Dziś w nocy przebudziły się we śnie kolory w duszy mej i zrodziła się chęć zmiany w malowaniu, na takim  naturalnym łączeniu się kolorów i tak jedno łączy się z drugim, kawałek po kawałku wypełniając płótno kolorami i kształtami aż powstanie całość która się objawi oczom i koniec stanie stanie się początkiem… tak w sercu czułam od momentu przebudzenia i wiem, że mnie poprowadzi serce w tym temacie. Styl malowania jest jak pismo, kiedy coś się w nim zmienia zmienia się też nasza część osobowości… więc ja z potrzeby serca i za głosem duszy podążając chcę wprowadzić coś nowego w sposobie malowania. Niech tak się Stanie i Tak Jest ❤ ❤ ❤ 

Tego Wam życzę by udało się posłuchać co szepce serce i z ufnością oddać się temu, poddać się prowadzeniu swemu wewnętrznemu.

Dzisiejszy dzień 31.12 2013 jest bogaty w wiele uczuć i emocji lecz jak zwykle natura obdarza swą obecnością a przez nią przemawiają Anioły i Inne Świetliki ;), bo zawsze doceniam obecność tego co widać i to czego nie widać a co tylko serce czuje… Tak słoneczko skłaniało się ku zachodowi by z chmurkami stworzyć obraz oka z pięknymi rzęsami długiiimi , bardzo kobiecymi … a roślinka perli się kroplami wody na swym futerku kochanym pod którym zieleń się zieleni ❤

 Doceniam obecność to co widać i to czego nie widać a co tylko serce czuje. Za Miłość i Wsparcie, za Obecność czułą i delikatną Dziękuję. Wdzięczność wyrażam jak umiem, szczerze od serca.

Cuda niech zawsze będą obecne w moim życiu i Waszym

Woda jest taka żeńska i taka kochana. Krople wody miłe sercu z energią wody łączą mnie.Słońce na niebie z chmurami co oko stworzyły jakże Kobiece.

Niech Boginie w Nas obudza się i żyją w nas i przez Nas dla pokoju, miłości, dla Gai ❤ ❤ ❤.

Każda kobieta ma w Sobie Boginię a każdy mężczyzna też ma w sobie kobiecy pierwiastek. I już wiem że każdy z Nas w samym sobie zaprowadzając pokój pomaga wcielać go w życie na Gai. Każdy z Nas uzdrawiając siebie pomaga wcielać uzdrowienie w życie na Gai.

 

 

Kwiaty, owoce i minerały w mandalach

I. Mandala Jesienna a ma tyle ciepła w sobie … Serce z różem, czerwienią okalającą  i zielenią wszechobecną. Promyczki uśmiechają się i ocieplają serduszko niczym słońce.

II. Mandala dwie góry . Kwiaty i roślinki z bukietu rocznicowego który przekwita już.
Dwie góry kryształowe jak dwie prawdziwe góry pełne tęsknoty wreszcie mogły się zbliżyć sercami i połączyć by Miłość rozkwitła. Jedna góra przyjmująca z wgłębieniem a druga z tęczowym sercem w środku. Razem a jedna przenika drugą, zamieniając się miejscami odczuwają siebie w pełni, pojmują ich serca sens wybaczenia i Razem wejdą na tęczowy most porozumienia a ich serca pełne miłości wolne wzbiorą niczym fakle oceanu miłości i rozpłyną się do każdej duszy, każdego istnienia na ziemi i niebie.

Tęcza jest w środku kryształu, to było piękne odkrycie dokonane podczas robienia zdjęć mandali.

Mandala V. Mandala dwie góry. Kryształowe góry w kwietnym kobiercu zanurzone połączone miłością. Delikatny róż przenika głęboko w serca wraz z zielonymi  listkami  promyków otulają i uzdrawiają ciemność a ona nie istnieje bez bieli…  biały kolor może przybrać każdą inną barwę niezbędną w danej chwili…

III. Mandala z minerałami, kwiatami i muszlą. Lekkość kwiatów zaprasza do tańca… w tańcu z ciałem rozmawiam z każdą częścią mego ciała, tańczę z nią i tańczę dla niej… kocham i uwielbiam czuć każdą część siebie i kochać ją i miłować ja cała sobą… płakać i śmiać, czuć wszystko co zostawiło swój ślad w każdej cząstce ciała… płynąć i uwalniać, tańczyć. Ciało to świątynia dla wiedzy z ziemi… ciało świątynia dla wiedzy spływającej z nieba… ciało to świątynia która jednoczy… ciało to świątynia przebudzenia Bogini we mnie.

IV. Kolory Serca, tutaj zanurzyłam się w zieleni, różu i bieli… serce stało się kwiatem który rozkwita kolorami, wieloma kolorami … kryształowe dźwięki rozniosły się i zatańczyły z  magentą, różem, fioletem, żółcią, bielą i zielenią… dywan miękkości więc wystarczy się zanurzyć i chłonąć…

V. Lemuria… mandale na obrazie gdzie minerały współgrają z różnymi kwiatami, barwnymi płatkami kwiatów i liśćmi pani jesieni… To zaproszenie tej pięknej krainy z mego serca, z mej pamięci do teraz byśmy razem przeszli w Nowy Świat, Nową Zieloną Ziemię- tak ją widzę i czuję…

W sercu mandali zielony fluoryt z przepiękną Tęczą… coraz więcej tęczowych tęcz znajduję  minerałach jakby nagle zabłysły w nich, pojawiły się jak znak, to zachwycające zjawisko ❤ .

VI Mandale. Słoneczny Obraz … Mandale na słonecznym obrazie… serce obrazu wypełniło się różowymi płatkami i minerałami w tym magentą z zielenią jako najmocniejszy akcent balsamiczny. Ponad gwiazda , ta która nam zawsze przyświeca i prowadzi- kompas nasz anielski, jesteśmy aniołami sami dla siebie…  poniżej serca karneolowe słońce z cytrynowymi promykami i zielonymi… poniżej kryształowy krąg w którym trzy pomarańczowe cuda łączą czerwoną kulę- ogień energii życiowej  który rozpala a kryształy to potęgują i przenoszą informację w dal.

Ten zrobiony nocą a poniżej w dzień.

VII Mandala Serce z owoców granatu. Mandala Serce, w środku Kryształ Górski z tęczą w sobie… poniżej serce szmaragdowe z Dioptazu i Zielony Kyanit… Serce tworzą owoce granatu na obrazie „Zielony Anioł,Przebudzenie Uzdrowiciela”. Znowu czerwień która ożywia, daje moc płomieniowi życia i chodzi o to, by widząc niebo umieć to niebo sprowadzać tu, w serca i w życie codzienne i mieć na to siłę i moc by mierzyć się z tym na co dzień. Kryształ górski zabłysnął tęczowym blaskiem dając takie radosne uczucie w sercu i uśmiech, prawdziwa błogość.

VIII Mandala „Jestem w swoim sercu ”

Tęczowy Kryształ emanujący kolorami serca mego… jego powstanie uświetnił kwiatek, który zakwitł w moim domu. Kwiaty i ich cudowne barwy i zapachy niosą przepiękną energię zachwycającą serce i duszę. Ten spotkał się w środku mandali z jej sercem nachylając się z miłością i czułością jak najukochańsza istota. Moje dłonie bardzo pragnęły przyjąć w siebie tę miłość aby potem otulać z miłością przepiękny kryształ górski z tęczą.

Zakwita kwiat w domu, Zakwitają moje Uczucia w Sercu… Serce moje dotykając świadomością czule ukochuję składając mu pocałunek najczulszy na świecie a moje Serce i myśli tęczą zakwitają i promienieją… coraz więcej tęczy czuję i widzę wokoło szczególnie w minerałach… dziś w mandali Królował Kryształ Górski z tęczą tworząc przepiękne wzory, rozkwitające kolorowo i postać kryształową … i w innym znalazłam piękną postać tęczową… Kwiatek bardzo chętnie wkomponował się w mandalę, moja dłoń pragnęła doświadczyć dotyku kwiatu, tego czułego dotyku i wymiany bez słów a mającej o wiele większą wagę…