Niepylak Apollo, niezwykły motyl

Niepylak Apollo

Spotkałam go w 2019 roku w Dolinie Miłości przy Kruczej Skale, okolice Lubawki, Dolnośląskie. Dopiero niedawno przeczytałam, że jest to motyl, którego populacja jest wciąż skrajnie zagrożona wyginięciem. Karkonoski Park Narodowy podjął się reintrodukcji niepylaka apollo. Jeden z największych motyli dziennych Polski, jest piękny a jego nazwa niepylak wzięła się stąd, że na skrzydłach jest brak łusek, dlatego też nie pozostawia na palcach pyłu. Pozostaje pytanie skąd Apollo, imię greckiego boga, opiekuna sztuki pięknej i nauki?

Rozkwitnie… kwitnące drzewa

Boskie kwiaty drzew w kroplach deszczu…

W innej odsłonie…

Rozkwitanie… jeszcze kwietniowe cuda.

Piękne rosnące fioletowe fiołki i niebieskie cebulice rosyjskie to okruchy nieba, małe kosmiczne plamki w przestrzeni ziemi. Kwiecień to piękny czas intensywnego budzenia się życia, rozkwitania kwiatów na drzewach i ziemi i rozwijania się zielonych pączków liści… choć przed kwietniem rosną kwiaty, lecz są małymi zwiastunami wiosny jak przebiśniegi, śnieżyce, krokusy, sasanki, ciemierniki ale i wrzosiec, wawrzynek, oczar, zimokwiat wczesny… marzec dotyka słońcem, pierwszym ciepłem grzeje skórę i czekającą promieni słońca również duszę. Lecz kwiecień to energetyczne rozbudzanie życia w naturze, szczególnie korony kwitnących drzew wyglądają zjawiskowo ale w ogródkach i lesie również rozkwitają cudownymi barwami. Kwiaty dają nadzieję, pobudzają dobry nastrój i dodają energii.

Rozkwitanie… szafirki

Rozkwitanie… szafirki, okruszki nieba lub oceanu dźwięczne nutki w dzwoneczki zaklęte… trącają czule struny w duszy, mówiąc, że niebo nie jest tam- daleko, lecz tu- w sercu, tak blisko… że Miłość to przecież niebo, to Jedno, nie trzeba już tego rozdzielać. 23.4

Rozkwitanie… zawilce.

Rozkwitanie… dywany zieleni przeplatane białymi główkami uśmiechającymi się żółtymi plamkami słońca, sprawiają że mówię tak dla nowych myśli, nowych rozwiązań, które pomogą dokonać zmian niezbędnych by isc dalej przez życie. 13.4

Pierwiosnki jako mandalka… rozkwitanie

Rozkwitanie… mandalka pierwiosnkowa… miło jest pić kawę i słuchać ptaszków siedząc na schodku swego mini ogródeczka… I czuć wiosnę w sercu i wokół mnie.15.4

Refleksje przy jałowcu. Cisza.

Być ciszą, z której wyłania się spokój i ład, wtedy chaos znika a umysł się wycisza, strach znika. Łatwiej poczuć, usłyszeć lub zobaczyć cel samego bycia ,sens swego istnienia. Każdy tę prawdę musi odkryć sam i zaakceptować, gdy nie okaże się tym, czego się oczekiwało, zachowując w sobie miłość wobec odkrytej prawdy.

Refleksje…Rozkwitanie wiosną. Kwiaty drzew owocowych.

Rozkwitanie…
… otwieranie serca i uczuć na prawdę, gdyż dzięki niej można odczytać świat od nowa, ten wewnętrzny przede wszystkim. Wiele starych kodów, zachowań, przywyczajeń traci na aktualności, punkt widzenia wielu spraw zmienia się, czasem nawet bardzo, można poczuć się nieco zagubionym. Trzeba dać sobie czas na obycie się z nową prawdą o sobie i z nowymi zachowaniami, z nową świadomością siebie.

21.4 zdjęcie własne z komórki

Wiosenne kwiaty

Kwiaty

Nowy dzień, nowy poranek, nowe nadzieje na światło, które pomoże róży serca rozkwitnąć w pełni stając się Miłością.

Nadzieja że uda się uratować, to co posłużyło jako lekcja, że oczyszczone zostało wszystko, przez zobaczenie prawd, które chciały zostać dostrzeżone. Czasem jedno małe wydarzenie porusza wiele tematów, i czasem inaczej się nie da niż przez wstrząs, aby poruszyć ukryte wzorce, ograniczenia i uzależnienia, żeby zrozumieć, że czas na decyzję, czy jestem gotowa to zmienić. Tak, zmiana zaczyna się od wewnętrznego Tak, zgodny na działanie niosące przebudowę samego siebie.

W deszczowy dzień jakże pięknie wyglądają kwiaty.

W ciszy słyszeć dźwięk życia. Usłyszeć i poczuć w każdej cząsteczce ciała i duszy miłość. Odnaleźć w tej podróży radość życia, jego sens i spełnienie.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wiosna w Królestwie Mchu

Mech…

Chodziłam wiele razy ścieżkami po lesie, wydawało się że je znam a jednak od czasu do czasu odkrywam na nich wiele roślin, niby znanych a jednak ukazują mi się w całkowicie odmienny sposób. Takie chwile cieszą mnie, czuję się jak dziecko pełna zachwytu, bo odkryło coś niezwykłego, skarb dający radość i nowy wgląd w przyrodę a tym samym w samą siebie. Każdy kontakt z naturą jest okazją do odkrycia w sobie nowych ścieżek, to możliwość rozwikłania własnej tajemnicy gdy spojrzy się na sprawy w zupełnie nowy sposób. W przyrodzie świat wygląda różnie o różnych porach dnia i roku, daje możliwość ujrzenia roślin z innego kąta i w innym świetle. Tak samo bywa w życiu, gdy uda się spojrzeć na siebie z innej perspektywy uzyskuje się zupełnie zaskakujący widok. Wnioski bywają wtedy zgoła odmienne, co pomaga przekraczać własne ograniczenia, odnajdywać ciekawe rozwiązania uwalniając ścieżkę do możliwości.

No i małe jest piękne, ciekawe i nie nudne lecz pełne niespodzianek.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•