Mandala 30.05.2014 Mandala powstała z wdzięczności do Mołdawitu ( o Mołdawicie inny wpis ) z którym ostatnio byłam w głębokiej relacji. Bardzo kosmiczne doświadczenia przetransformowane w życiowe rozwiązania. Jest w nim duch ziemi, pradawnych lasów i duch z innego wymiaru, połączone w Jedno. Więc z wdzięczności otoczyłam go pełnymi miłości czereśniami i truskawkami w czerwieni życia i miłości. Skropiłam go wodą z błogosławieństwem życia w miłości.
Anioł wynurzył się z kosmicznej czerni zawierającej wszystkie barwy i zaczyna kolorować swój świat. Zanurzony w kąpieli doświadcza barw całym sobą ,nasyca się ich wibracją. Poszukując tej właściwej cieszy każda chwilą płynąc w tęczowym uniesieniu.
W nicości czerni kiedy stoję w niej, nie ma nic… jest nic w pustce i nie ma pustki… oddaję wszystko, poddaję i przestaję istnieć w myślach, umysł przestaje myśleć… w czerni jest mój cień, wierny towarzysz od zarania czasu zapomniany, porzucony i znienawidzony a jednak zawsze jest. W czerni mego cienia błyska iskra światełka a od niej zapalają się inne iskierki mej miłości i wdzięczności do mojego cienia, rodzi się akceptacja. Tak się z nim godzę, przestaję walczyć i rozmawiam, odczuwam obecność z której wyłania się to czym jest w danym momencie, może mieć jakikolwiek kształt. Ale ja dla swojego cienia jestem Aniołem 😀 Tak w ciemnych czeluściach rodzą się gwiazdy nadziei, tworzy się nowy wszechświat i kosmos już nie jest daleko lecz tu, we mnie tak jak światło i cień tańczące i przenikające się wzajemnie. Stwarzam swoje własne gwiazdy i zmieniam świat.
Lisa Gerard ” Sanvean ( I am your shadow )
Oto dwie podróże które wiele mnie nauczyły pracy z cieniem. Pierwsza odbyła się w styczniu tego roku.
I- Podróż 15.01.2014 =14=5
Pomyślałam o Przyjacielu że położę się i popłynę myślą ku miejscu naszego spotkania. Taką mieliśmy umowę że możemy tam wchodzić i przebywać kiedy zachcemy. Więc ze mojej Krainy Marzeń popłynęłam ku wodzie oceanu i plaży.
Cisza i spokój tam i pojawia się ktoś- męska energia, silny i mocny jak go poczułam. Coś z wojownika miał ale nie chodzi o walkę lecz siłę i moc która jeśli się ma jej poczucie w sobie, to stanowi o charyzmie wyczuwalnej przez innych budzącej szacunek i respekt. Ja poczułam się bezpiecznie i pozwoliłam sobie na miłe przebywanie razem. Pojawiły się też dwa małe zwierzątka- nieznanej nazwy, jeden biały z futerkiem jak baranek. Zdziwiłam się bo nigdy nie było ich u Ciebie.
A potem jaśnisty przyszedł, inna postać, Istota przyjaciela niezwykle bliska memu sercu. Mówi:- no chodź w me ramiona i podbiegłam cała szczęśliwa. I razem się wznieśliśmy dokądś… na puchowe chmurki :D. Czułam ten lot w górę, widziałam wyprzedzająca mnie świetlistą postać. Myślałam że to On ale okazało się że to ja widziałam siebie jak moja postać pędzi w hmmm ogonku tej jaśnistej postaci przyjaciela, pod jej płaszczykiem. Przód jej był biały i widać było że mknie jak super gwiazda lecąca ale im niżej tym bardziej prześwitująca. Na końcu jak stanęliśmy widziałam jej twarz schowaną pod kapturem. Odsłoniła swe oblicze, moje inne oblicze- wojowniczki. W jej wnętrzu jest głęboki smutek, od wczoraj go czuję. Ale nie przeszkodziło mi to zaprosić Twą postać przyjacielu do zabawy, bo uświadomiłam sobie że nasze światy mogły się na chwilę połączyć i wymienić dobrymi energiami. Moje zwierzęta , istoty tak wyglądające też ze mną były. Wsiedliśmy na smoka i huzia i hopsasa i wielkimi susami.A wojowniczka czuwała.
Zabawa była do momentu kiedy pomyślałam możemy razem odwiedzać inne światy. I skoczyliśmy w nadprzestrzeń- chyba sama skoczyłam. Znalazłam się w innym wymiarze. Zobaczyłam istoty, suknie mieli a twarze jak dyski i w ręku laski jak czarodzieje- kapłani? Jeden symbol to był półksiężyc i nad nim koło- dysk świetlisty,lustro prawdy?. No i gdzie ja jestem pomyślałam? Budzili respekt choć nie czułam lęku przed nimi, zauważyłam że oni tak samo mnie traktują, szacunek . To taki świat inny, gdzie moja Istota mogła pobrać nauki. Znalazłam więc się w świątyni w miejscu gdzie leżą księgi. Widziałam księgi na półkach i kopułę – fragment tylko. Skupiłam się na głosie. Słuchałam jak w Miejscu Wiedzy przemawia do mnie męski głos. Mówił: – Że bycie wojowniczką to nic złego jeśli to nie jest walka jaką znamy na ziemi. To prawo to lęku i strachu który wojownik ma odwagę akceptować i zmienić w sobie. To istota która trawa w niezłomnym przekonaniu w swoją dobroć choćby świat chciał to zmienić, rezygnacja walki ze światem. To nieustraszoność w podążaniu drogą odkrywania siebie, swej mocy i piękna, to jest właściwa ścieżka. Wojownik może wątpić by pojąć pewne sprawy i to trwa chwilę. Nie trzeba być podległym ale nie trzeba używać siły i nienawiści by udowodnić swą siłę i moc, akceptacja że ktoś myśli inaczej niż ja. Każdy przejawia swoją moc na swój sposób. Bo posiadanie mocy jest uświadomieniem sobie że nie liczy nic oprócz miłości i wolności. Wojownik to ktoś kto zaprzestaje walki lecz pracuje nieustająco na rzecz pokoju w swej przestrzeni serca i dba to, by płomień płonął ogniem miłości. Uczy się ufności do samego siebie i zaczyna pojmować że wszystko można zmienić i trzeba zacząć od swego ogrodu Duszy. To ktoś kto idzie naprzód i nawet jeśli się boi to uczy się jak przywołać odważność by mierzyć się z lekcjami, których czasem nie da się uniknąć. Bo lękom trzeba stawić czoło a do tego potrzebna jest siła wojownika- bohatera- siebie samej- który wspiera swą mocą i opanowaniem. To cechy wykute przez życiowe lekcje i oszlifowane wyzwaniami przez cudowne „dłonie” pełne miłości , przez naszą duszę i ducha który jest w nas. Wojownik nie walczy ze światem tylko się uczy swego własnego mistrzostwa by przejawiła się jego moc w pokoju i miłości i wolności. Mając połączenie ze źródełkiem swoim budzi wiązkę energii płynącą przez dłonie , może to być miecz czy laser czy który kiedy dotykamy z miłością roślinkę chorą czy ranę leczy się.
I wiele innych których nie pamiętam czy przełożyć się nie umie jeszcze i cały czas we Łzach oczyszczających, cała podróż od mojego świata do końca. End
II- Podróż z HoloSync 23.05.2014= 17=8
Idąc lasem słyszę odgłosy w tym odgłos strumyczka pędzącego na spotkanie morza. Widzę nagle ten strumyczek jako jasną smugę płynącą w dal jak sznur życia pełen światła, jest widoczna aż po horyzont. Widzę moją Istotę która jest przeogromna dlatego widzę stopy mej istoty. Te stopy stąpają delikatnie po strumyczku, lub obok lekko i zwinnie nawet kiedy widzę że przechodzi obok ogromnej przepaści po lewej , niebezpieczne miejsce a jednak cała i zdrowa przeszła obok, ja miałam obawę i nawet zawołałam żeby uważała.
Spotykam w lesie i na plaży ptaki, są widoczne tuż koło mnie Sokolica się pojawiła ciemne pióra , Orlica brązowa beżowa skrzydło widzę – (Wszawica takie pojawiło się słowo – hęę? To takie „myśli pchełki” które ptaki wydziobią jeśli będzie trzeba 😀 ? ). Niebieski ptak z przeszłości, z moich snów taki barwy cyanowej z połyskującymi piórami. Ciemna czarna postać z kapturem- cień mój czy co myślę z uśmiechem i spływa z góry Kobieta w bieli.
Mimo wszystko odczuwałam uczucie samotności, smutek i rozpacz- nie wiem skąd ale skoro się pojawiły po prostu pozwoliłam im być. Przypomniało mi się dziś dopiero 03.06 że pojawiło inne słowo- Kali, zdziwiłam się i było mi dziwnie, nawet straszno przez chwilę ale pozostawiłam w spokoju ten stan bez myślenia o nim. Zwróciłam uwagę na dalszą podróż.
Płynę sobie nad wodą, szumiącym morzem kołyszącym uspokajającym.Docieram do wyspy i jest droga w górę, widzę jak idę wysoko mostem ze schodów do jaskini. Słyszę dźwięki lasu, śpiew ptaków. W jaskini widzę gładką taflę lustra wody a na niej lotosy, które obracają się dookoła siebie i powstają kręgi wokół nich a dodatkowo cała okrągła tafla wody obraca z zawartością.
Nagle widzę siebie w kuli, kula jak bańka mydlana i unoszę się ponad wodą, ponad przyjaciółmi którzy ze mną przyszli. Jestem skupiona na sobie i przypomina mi się niebieski ( cyjanowy )ptak ze snu z ostatnich lat. Mój obraz Anielica… ona włożona w świętą przestrzeń trójkąta … postać otacza trójkąt którego podstawa jest jeden z boków kwadratu. A całość otacza koło a poza koła sięgają skrzydła Anielicy. Przenika wymiary od ciała poza przestrzeń i czas, Jest w sobie i jest poza wszelkimi ograniczeniami
.
Przypomniałam sobie inny obrazek mandalę ( z przed lat), gdzie namalowałam Upadłego Anioła ale nie odważyłam się go tak nazwać wtedy i zamiast czarnych skrzydeł ma niebieskie. To było ważne poczuć że to czułam wiele lat temu, że upadłe Anioły to ludzie którzy zapomnieli że mają w sobie światło aniołów i mogą sobie przypomnieć, mogą ukochać swój cień i swoje światło. Mam odwagę już o tym mówić, bo to zaakceptowałam, już czas . 
Będąc w bańce czułam że jestem kobietą, czułam fale kobiecości które mnie zalewały, kołysały i miłowały – taki taniec miłosny z pierwiastkiem żeńskim w sobie. A przez kobiecość do ciała doszłam, do tego że tworzę wspólną płaszczyznę porozumienia z ciałem przez którą odbierać mogę wszystkie informacje i wiadomości przesłane przez ciało. Taka skrzynka mailowa , poczułam się szczęśliwa i bardzo radosna na nową przygodę.
W drodze powrotnej przez ocean zobaczyłam wielką górę czy góry czarnych bloków, gładkich czarnych brył. Poczułam znowu uczucie samotności i rozpaczy i lęk lecz choć mogłam ją ominąć poczułam, że mam się do niej zbliżyć. Choć się bałam zrobiłam to słuchając mego wew. głosu, jego szeptów którym zaufałam. Więc dotknęłam dłońmi tej góry i objęłam ją w sercu całą, pozwoliłam płynąć miłości która rozpuszczała swą intensywnością te czarne góry niczym lód aż do końca. ( Wiedziałam, czułam że to ważne będzie bo potem przez kilka dni odczuwałam zmiany w ciele i emocjach, oczyszczało się ). I popłynęłam z muzyką ku brzegowi.
Zanurzyłam się w siebie znowu uświadamiając sobie że od kilku miesięcy słucham bardzo często muzyki z dźwiękiem wody i śpiewem ptaków – od stycznia , od pamiętnego dnia gdy znalazłam muzykę Dana Gibsona która Mnie zachwyciła. Zimą było mi brak tych dźwięków. Ostatnio wsłuchując się w szepty nocy słyszę ptaki cichutko śpiewające ale rankiem to całe koncerty się odbywają. Zanurzona w siebie i te dźwięki słucham Szeptów, słucham i zaczynam słyszeć i wiedzieć bo tafla mego umysłu jest wyciszona, uspokojona i wtedy dusza i natura mogą przemawiać. Fantastyczne uczucie olśnienia i uśmiecham się całą sobą lekka jak piórko kiedy dech zapiera pierś z zachwytu. Cudowny powrót w Kuli przez morze , która pomieściła wszystkich Przyjaciół, ale fajne bujanie było, zabawa i śmiech i Bycie ze sobą.
Gdzieś po drodze kołatało się słowo Universum… Universum.
Burza i deszcz jak zwykle uszczęśliwiają mnie niezmiernie i ładują energetycznie . End
***
Każda Podróż nie jest uciekaniem od siebie lecz wejściem w siebie, w swoje światy które mogę poznawać i uzdrawiać. Pod postacią obrazów i przeżyć otrzymuję lekcje i zadania, wiedza spływa do mnie z czasem. Otrzymuję też inspiracje i pomysły, jestem coraz bardziej kreatywna co powoduje że łatwiej jest sobie radzić z życiem codziennym.
***
(Zdjęcie z internetu, fb brak autora)
„To zdjęcie oddaje wszystko co trzeba, fajnie że ktoś potrafił wcześniej namalować dłonią czy stworzyć grafikę takie fajne obrazy… są potrzebni malarze oddający co się dzieje. Stwarzanie ludzi jak mówisz i Stwarzanie Siebie samych teraz od nowa. A wszystko rodzi w ciemności a my zapalamy gwiazdy , nasze własne gwiazdy stwarzamy., nasze wszechświaty” Ana FB 27.05.2014
Dzwonki i Dzwoneczkowa Wróżka w Krainie Marzeń.
Dzwonią dzwoneczkowe wróżeńki zachęcając do wędrówki ku własnemu niebu. Kiedy tylko wejdziesz przez bramę swego serca otworzysz furtkę do swych ogrodów duszy, wiecznej krainy marzeń. Dzwoneczkowe wróżki dzwonią by uspokoić Cię i zachęcić do porzucenia zgiełku dnia i chaosu myśli otulając swym błękitem niebiańskim. W oknie duszy widzisz kosmiczny taniec światełek i już wiesz, że dasz radę zaczarować pozytywnie swoje chwile, każde nawet najtrudniejsze. Pomagają wyjść z otchłani smutku pokazując jak zbudować most porozumienia w sobie aby poczuć znów że idziesz swoją właściwą drogą. Więc zapatrz się w kosmosu obraz i odnajadź drogę do domu. Zapal gwiazdy nadziei i na swym nieboskłonie i rozświetl wiarą a ich moc stworzy nowe wszechświaty w Tobie i jak Wróżki sypnij tym pyłem w Ogrodach Duszy zasiewając nowe życie, nowe pomysły, nowe idee a one przywołają wszelką obfitość.
Deszczem zapachniało dziś, deszcz upragniony przyszedł i zapachniał cały świat wokół inaczej i poczułam ulgę. Deszcz zmył kurz i napięcie więc zanurzam się spokojnie w rytm spadających kropel wody odbijających się echem we mnie 28.05.2014
Łagodność sarny – w niej jest siła nie słabość, w niej jest moc zmiany każdej emocji w łagodność dzięki której pojawia się wyciszenie, opanowanie, zrozumienie, współodczuwanie, miękkość w widzeniu i myśleniu, delikatność w sercu budujące mosty miłości od siebie do świata.27,05.2014
(zdjęcie z internetu fb Jessica Allan )
W tym moim obrazie na dole jest od lewej jak się patrzy leży sarenka łagodna a nad nią dmuchawiec, po środku leży lisek ( mistrz wychodzenia z pułapek) a po prawej leży niedźwiedź uzdrowiciel i nad nim jest dmuchawiec.
Patrzę w niebo z ziemi , wnętrze odkrywam na dary nieba ale i w sobie mam magiczny pył którym obdarzam serca gotowe zaczarować swój świat. W tym świecie tworzą się bajki które przenikają życie stając się jego częścią dzięki wierze nieugiętej i niczym strażnik chroni prze utratą nadziei aby marzenia mogły się snuć, układać we wzór aż stworzą piękny kobierzec swojej własnej historii. A nici mogą się łączyć, splatać i rozplatać, przenikają się i biegną obok siebie czy z dla ale są obecne w naszej historii. I jest w niej życie, żyją stworzenia , Istoty człowiecze i nie człowiecze, cokolwiek w co wierzysz a co sprawia że czuje się radość i zachwyt życiem. Bo każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku znaczy pierwszej nici. 26.05.2014
Jestem otwarta na skarby nieba które przyjmuję z otwartymi ramionami kiedy spływają w kielich mego życia. Ana 26.05.2014
Oddaję się wciąż zachwytowi nad pięknem natury które odkrywam w najmniej spodziewanym czasie i miejscu. Przyjmuję że jest to nauka by być zawsze otwartym na wszelkie dary losu w każdej chwil.
W koronie drzewa ptaki śpiewają a ich głos się niesie daleko choć nie widać wirtuozów muzyki wyciszającej umysł. Kiedy wieje wiatr do koncertu dołączają się liście szeleszczące i szumiące swoje melodie na ten czas. A ja słucham i słucham zapatrzona w korony drzew pieszcząc zmysły odgłosami, zielenią i słoneczkiem podkreślającym wielowymiarowość korny drzewa. Budzą się fantazje w które zanurzona płynę pozwalając się nieść marzeniom.25.05.2014
Zachwyciły mnie ptaki które w głębokiej trawie sobie baraszkowały pewnego dnia za pewnym przystankiem… udało mi się zrobić zdjęcie jak się wzbijają do lotu , bardzo płochliwe. Nawet jeśli nie ostre to i tak jestem szczęśliwa tą chwilą.To był taki miły prezent i zapowiedź przygody z ptakami w czasie podróży świadomości. I ptaszki niektóre tylko dają się uwiecznić na fotce, cieszę się że i tak mi się udaje jednak zrobić zdjęcie.
Taniec światła i cienia czerwonej makowej piękności na tle zieleni wydobywającej jej piękno.
Zieleń czerwieni nie gasi choć podkreśla jej moc.
Głębia czerwieni nasycona barwą pulsuje jak krew ,
wibruje swym dźwiękiem przenikając głęboko we mnie jak samo życie.
Przy zieleni staje się przyjacielem który stworzy przestrzeń
by obydwie mogły zaistnieć i każda ukazana w pełnej krasie, bo przy zieleni nie wyblaknie.
Jedna drugą utuli i ucałuje ogniście bez lęku acz soczyście zawibruje namiętność i głębia bez spalenia tylko rozgrzewając samo życie.
Ogniste płomyki popieszczą i moc tworzenia rozbudzą a zieleń pomoże rozkwitnąć życiu rozkoszy w sobie.
*
Panna makowianka lubi się przebierać
bawić swoją garderobą
a to kapelusz wielki zakłada
a tu suknie czarowne układa
przemieniając się zależnie od nastroju
ciesząc się każda chwilą
nawet w deszczu kiedy pada
zmartwieniom odmawiając uwagi
skupiając się na wzmacnianiu
tego co sprawia radość życia
bo czarne to nawet podkreśla
urodę czerwieni makowianki
a ona jaśnieje tym blaskiem
serce ożywia pięknem
23.05.2014 Ana Anialalah Leila Eu-Lalia
*
O Poranku
Poranki spędzam na balkonie gdzie słychać śpiewy ptaków i wiatr wieje, uczę umysł by stawał się spokojnym lustrem wody gdzie życie poranka można usłyszeć i szepty… szepty mej istoty docierają do serca które rozkwita uniesieniem. Jeszcze z nocnych chwil kiedy patrzę w gwiazdy lub wsłuchuję się w ciszę mocy pozwalam swym szeptom wypełniać mnie całą. Dni są wtedy pełniejsze bo wypełnione mną samą, miłością która uczy jak cenić przełamywanie własnych ograniczeń bo Miłość to nie tylko Wolność to też Moc rozpływania się i Magia czarowania teraz i obejmowania miłością wszystkiego czym jestem. 23.05.2014
*
Dziś ( 10.05.2014 ) objawił się Delfin Stworzony z Nieba i Chmur, kocham takie niespodzianki.
Delfin wciąż wspiera mnie w mej drodze.Woda przemawia do mnie na różne sposoby. Woda Woda jak energia płynie, wiedzę niesie i kwiaty życia. Woda Woda wszędzie płynie, przemawia. Woda we mnie śpiewa, woda we mnie opowiada i opowieści śle w każdy możliwy sposób. Woda odbiera wiadomości i rozpakowuje w ciele. Kropla z kroplą z kroplą dysput wiodą. Czy to w rzece, oceanie, deszczu czy w kropelkach rosy, Cz to we mnie czy to w Tobie. Wszystko płynie.
*
Wszystko co w poprowadzi nas we wszystko co jest przed nami ze spokojem i miłością, w całą czystą przestrzeń gotową na tworzenie wedle stwórczych marzeń niech się zadzieje więc się stało i jest. 02.05.2014
*
Nadzieja ożywiona otula wszystko co potrzebuje we mnie miłości 05.02.2014
*
Jestem pąkiem z którego wyrośnie wiele kwiatów 20.05.2014
. Zanurzona w lekkości bieli istnieję tańcząc se sobą. 10.11.2013
*
Obecność
*
Bliskość
*
W czystej tafli umysłu słyszę szepty ptaków serca , ziemi i nieba i widzę… …
*
Kiedy serce marzy dusza śpiewa a umysł zapomniawszy stać na straży sztywności wpłynął rozmarzony na szerokie wody serca zanurzając się we wszystkim z ciekawością dziecka stając się przyjacielem serca.
Muzyka Dan Gibson Lotus Temple
Inspiracja WODA kochana woda w snach i nie tylko I dzięki Elicji 🙂
OPOWIEŚCI o Wodzie, Minerałach i Kamieniach ❤
Kamień w wodzie ( 07.07.2013). Czerń i światło niczym jasny ANIOŁ rodzący się w ciemności… kamień otoczony cieniem który daje ostrość widzenia bo blask dookoła niego już nie, blask czasem sprawia że oczy zachodzą mgłą. Czasem trzeba zajrzeć głęboko w ciemność by jasno i wyraźnie widzieć .
Serce ( 07.07.2013) z kamienia z różowymi śladami, może się wydawać że nie tam nic, żadnej barwy ni miłości kiedy słońce wysusza i zaciera ślady lecz prawda jest tam dobrze ukryta i czeka cierpliwie. Nic nie jest w stanie połknąć miłości bo miłość rozpuszcza każdą ciemność.
Trzy różne minerały ale w Jedności ( 07.07.2013 od lewej Larimar – wody oceanu i błękitu nieba , Ametyst „Bratnia Dusza”, Opal Różowy Anielski Balsam ).
Kryształ Górski ( 07.07.2013) , TrójKryształ łączy się z wodą, staje się wodą, jest wodą… ❤
Serce Kryształ Górski ( 07.07.2013). Jak napisał Baca ( Dzięki) „materia staje się przestrzenią „. Żyje w nim duch kryształowego smoka .
Minerały i Kryształ Górski ( 07.07. 2013) Himalaja z kosmiczną przestrzenią w sobie stają się częścią wody, rozpływają się w niej , łączą miękko i przeźroczysto.
Woda odmienia Cytryn (10.07.2013) i odsłania duszę pełną słonecznego ognia gdzie mieszkają Ogniste Słoneczne Ptaki.
Karneol w wodzie niczym jajo bursztynowe gdzie czas zawarł swoją opowieść zatopioną w tej wielkiej kropli… z jej dna płyną chmurki jak ptaszki, mewy znikające na horyzoncie oceanu, trzeba tylko poczuć, zobaczyć i usłyszeć w sobie własne wlatujące opowieści.
Pomarańcz ognisty jakże rozgrzewający ciało i dusze jak ogień w kominku a on jest w wodzie i uśmiecha się bąbelkami i ja się uśmiecham do niego cała 🙂
Wciąż nie mogę się nadziwić jak woda ujawnia i wzmacnia piękno barw minerałów… staje się narzędziem przenoszącym do innego wymiaru gdzie można zobaczyć innym okiem ten sam świat świat a jednak już nie tak płytki. To jak nauka innego spojrzenia na jedną sprawę i odnalezienia jej głębszego sensu, szerszej perspektywy.
Gwiazdy ( Kwarc z rutylem, Włosy Wenus ) które kocham cień wody wyostrza, ukazują swe piękno i barwę pomarańczu rozświetloną błyskami złocistymi. Radość jest blisko, w Ogrodach Marzeń które jak gwiazdy budzą fantazję i jak radość tworzą potężną moc stwórczą a woda , woda jakże pomaga kiedy staram się być wodą, energią żeńską bardzo przypominającą wodę.
Zieleń Prehnitu 
w wodzie przybiera inną barwę zieleni, bardziej z niebieskim niebem połączoną. Każdą warstwę potrafi rozpoznać i mimo wszystko odnajdywać połączenia by całość mogła istnieć w zgodzie zachowując swoje różnice i uwypuklając piękno.
Muzyka Ocean Goddess Neila H
Płynięcie
Woda w Snach i nie tylko Snach
„SEN 24.04.2014Miałam sny z wodą, nawet tą niespokojną , wielka fala z oceanu której nie da się zatrzymać a jednak mogę pozostać spokojna … z którą mogę się porozumieć i pozwolić jej obmyć się z pełnym oddaniem i zaufaniem… niczego nie zatrzymuję, powalam płynąć, nawet jeśli się boję to akceptuję ten lęk bo miłość jest silniejsza.”
” SEN 09.05.2014. Fala tsunami ogromnie wysoka i przerażająca która nadeszła a przyjęta ze spokojem rozmyła się bez uczynienia jakiejkolwiek szkody. A serce pozostało w radości że wybrałam znowu zaufanie sobie pomimo strachu który przemieniłam w ufność i spokój. Sny bywają nie tylko snami.”
To już drugi sen w ciągu dwóch miesięcy z falą tsunami nie mówiąc już i podwyższeniu wód, zalewaniu i powodziach i innych snach o wodzie. Wielka obfitość wody. Ale miałam też cudne spotkanie w podróży świadomości:
Wizja: zobaczyłam tygrysa który miał zanurzony pyszczek w wodzie i słyszałam jak pije wodę, jak zbiera językiem życiodajny napój. Bardzo się skupiłam na tych dźwiękach i patrzeniu mu w oczy. Piękny widok to był i jest jak sobie przypomnę. I byłam zdziwiona na końcu tym, ze nie wywołał żadnej fali, tafla wody pozostawała spokojna i gładka.
A woda jest miękka jak kobieta, dopasowuje się do naczynia i posiada nie jeden stan skupienia, cztery już są, ten Czwarty Stan jest szczególną alchemią … woda jest oczyszczeniem i życiem… jest oprócz tchnienia życia i światła jedną z najważniejszych rzeczy niezbędnych do życia… woda jest jak energia kobiecości więc warto ją zgłębiać po swojemu, uczyć się odczuwać ją w sobie i w świecie… w niej kwitną Kwiaty Życia , woda jako alchemia przemiany , woda i dźwięk , woda z liliami zdjęcia, woda w kroplach zdjęcia, woda i mandala z minerałów w niej…
Muzyka Dan Gibson – Velvet Rain
Deszcze majowe , jakże bywają te deszcze niezwykłe i jaką ulgę ze sobą niosą. Woda jako cudowne oczyszczenie i napój życia. Widać jak w maju i u mnie dużo wody płynie , widać w tym roku dopasowałam się do natury samoistnie…
… Wody szmaragdowe spływające z gór rozpuszczają wszystkie zatory…
… a radość, śmiech i wspólna zabawa rozwiewają śmiertelną powagę w mig …
… Strumienie światła i wody łączą się, choć pozostają na swoich ścieżkach… pokazują różnice i pokazują harmonię połączenia różnic…
… Szlak motyli na wodzie spokojnej… piją ze źródła spokoju, źródła życia które jest we mnie spokojne ale odbiera każdy dotyk nawet delikatność motyla który pije ze źródła ambrozję i niesie w świat blask wew. światła…
…Harmonijne Wzrastanie gdzie przenosi się naturalną drogą z wody w powietrze lekkie gdzie przestrzeń jest i lekkość i wolność.
Muzyka Dan Gibson -Solitude – Celtic Awakening 5
Zaczarowany Ogród Marzeń z wodą i pięknem natury…
… gdzie lotosy kwitną i wróżki kwiatowe mieszkają magicznym pyłem obdarzają…
… i zorze polarne się pojawiają ubarwiając niebo kolorami zieleni zaczarowanej …
… i tęczowej odbijającej się w lustrze wody gdzie łączy się wiele obrazów niebiańskich i ziemskich …
… W moich ogrodach marzeń są zielone oceany…
… i rzeki płynące pośród skał z wodospadami i zielenią lasu gdzie spokój i dźwięki natury …
… a przy wodospadach odpoczywa moja Istota, moja Kobiecość i ja sama
… spokojne wody jezior które bardzo są uzdrawiające dla mnie …
… i błękitne oceany w których niebo odbija swoją Miłość.
Muzyka Angels of the Sea -Dan Gibson
Zdjęcia znalezione w internecie, na FB.
„17.05.2014 Mołdawit przyjaciel od wielu lat, uczył porozumiewania się z naturą i samą sobą choć pochodzi z kosmosu. Więc budzi widzenie i porozumienie inaczej niż to może być przyjęte. Normalnie widzimy ciemną zieleń lecz widziany pod słońce ukazuje swoją inną barwę, uczy innego spojrzenia i nigdy nie jest tak samo. Transformuje i to mocno chwilami. Lubi chodzić na spacery szczególnie gdzie jest natura prowadząc w ciekawe miejsca lub sprzyja ciekawym kontaktom z roślinami czy zwierzętami. Ale też przemawia do duszy obrazami lub słowami. Jest ze mną od 2008 roku i wciąż zaskakuje.”FB
Jest maleńki i jak się patrzy z boku ma kształt bucika, lubią mnie buciki więc się pojawiają od czasu do czasu pod postacią różnych minerałów… może to są te siedmiomilowe , te które zachęcają do zrobienia pierwszego kroku a potem okazuje się jak wielką odbyłam podróż. Tym jest dla mnie to maleństwo, o wielkiej sile. Oprócz widoku bucika ma kształt przypominający romb, oktaedr inaczej.A to fajna figura geometryczna która kojarzy mi się pozytywnie, nie zamyka choć jest zamknięta, daje poczucie stabilizacji i uspokojenia. I jednocześnie niesie powiew otwarcia się czegoś niezwykłego.
Mołdawit, Kyjanit zielony łezka i szmaragdowy Dipotaz.
FB do koment. Elicji ( Dzienks ).: „… czasem taki kamień jest promyczkiem który przenika i do środka wskazując dokładnie to, ca mamy zobaczyć lub poczuć… czasem z nas wypływa promyczek i spotyka z kamykiem a w nas rozbłyskuje „objawienie” . Najciekawsze jest to że nie zawsze to umiem od razu opisać, doświadczam nie mogąc opisać tego stanu i nawet dobrze, bo czasem pewne sprawy mają pozostać tylko dla nas”. Ana
A każdy może mieć własne odczucia i spostrzeżenia i ona są ważne i twórcze więc miłego oglądania, odczuwania, myśli i skojarzeń 🙂
„UMRZEĆ DLA ŚWIATA NARODZIĆ SIĘ DLA SIEBIE” Anilalah Leila Eu-Lalia
Ogrody Duszy Sercem malowane 