Różanecznik… czerwony kwiat różanecznika zaprasza w swoje progi… mówi bądź odważna by chcieć widzieć, co jest zakryte u korzeni, wejść tam gdzie najciemniej i najtrudniej, pozwolić sercu tam patrzeć, pozwolić miłości działać właśnie tam, przestając zakrywać i zatrzymywać działanie ducha. Bo czasem nigdzie nie trzeba iść, ani z niczym walczyć, wystarczy zobaczyć i pozwolić działać temu, co jest większe od nas samych.
#22kwiat
Fioletowy kwiat polny, Orlik… ten głęboki kolor fioletu dziś mnie przyciąga. 💜
#20kwiat
Poranki bywają różne, poranne światło zawsze ma w sobie tę szczególną moc nadziei, przebudzenia, rozjaśnienia i odrodzenia. Dobrze jest się obudzić i żyć tym dniem, który jest dany, w możliwie najlepszy dla siebie sposób.
Wschód słońca… wschód dnia…wschód życia… wschód słońca miłości w każdym sercu… wschód nowego życia… Jestem, dobrze tu być, jestem wdzięczna
Kwiaty skromne a mają w sobie Zjawiskowe piękno, budzą ciepłe uczucia, wspomnienia….💗 tak działają na mnie kwiaty, obmywają moją aurę, masują wnętrze tak subtelnie, że ledwie wyczuwalnie a jednak wywołują zmiany, podnoszą nastrój a nawet uzdrawiają, to ich moc.🏵Też tak chcę 😀 Jak nie uwielbiać takich cudów? 💚 Kocham klimat tego rejonu Europy, kocham Polską aurę, kocham to miejsce i ciszę się że tu właśnie żyję. Kwiat z ogródeczkowej łąki pod oknem.29.08
Światło zroszone szczęściem poranka uśmiecha się do wnętrza, płynie tam gdzie może spotkać się z cieniem, rozpuścić się w nim i być, miłością być, coraz więcej i więcej rozpływając się w nim całkowicie. Ana Kwiaty z ogródeczkowej łąki, prawdziwy skarb.30.08
Małe orzeźwione rosą radują oko w porannym blasku słońca. Urok kropelek niezmiennie zachwyca szczególnie, gdy perlą się na barwnych płatkach kwiatów. Od samego patrzenia lepiej mi na duszy 🌞💚💗😃
Lepnica zwisła, kochane, ciepłem różu spowite płatki w kształcie serca czy litery V jak wolność, są pełne miłości i ta miłość przyciąga miłość, otwierając zamknięte drzwi serca, wystarczy zobaczyć i poczuć w sobie budzący się zachwyt nad życiem. Miłość to wolność wew. Taka chwila błogostanu jest bezcenna, gdy dzień mija wypełniony pędzącymi sprawami do załatwienia. 30.08
Chwila gdy odnajduję piękno tam, gdzie się nie spodziewam spotkać tego cudu, jest prawdziwą magią. To prawda, serce czasem woła- chodź, chodź na spacer, pobądź z przyrodą i idę, idę słuchając głosu tego aż doprowadzi mnie do chwili tej, gdzie piękno choć małe zachwyca. Uwieczniam na zdjęciu tocząc w sobie rozmowę z rośliną, kwiatem, owadem, z przyrodą. Wydaje się to takie ulotne gdy odchodzę swoją drogą, dłonie mam wolne gdy chwilę pooddychawszy z nią, posmakowawszy jej, nazachwycawszy się nią- opuszczam ją odchodząc… zostawiam świata skrawek w chwilę zaklęty by żył własnym życiem jak ja. I wydaje się że minęła, że jej nie ma, tej chwili pięknej, że szczęśliwa leci z wiatrem jak piórko na wietrze do kogoś innego, bo jego serce stęsknione woła chwili tak pięknej. Lecz z czasem odkrywam, że nic nie utraciłam bo chwila dotknąwszy mego serca ożywiła kawałek mej duszy. Piękno ożywia to, co było martwe, jeszcze jeden kawałek ogrodu rozkwita ożywiony magią chwili. Chwili, co znika z oczu rozpływając się w wieczności a jednocześnie rozkwita, ożywiając kawałek duszy z którym mogę być w tej wieczności. Ana
foto własne
Rezygnuję z zachłannego doświadczania człowieczeństwa
Rezygnuję wszelkiej zachłanności na doświadczanie materii
Rezygnuję z poczucia odpowiedzialności za czyjeś wybory
Rezygnuję z wszelkiej zachłanności na wcielanie się formę
Rezygnuję w wszelkiej zachłanności na doświadczanie emocji
Rezygnuję z uszczęśliwiania innych na siłę
Rezygnuję z wszelkiej zachłanności na walkę
Rezygnuję z wszelkiej zachłanności na cierpienie rozłąki
Rezygnuję z wszelkiej zachłanności na bycie kim nie jestem
Rezygnuję z wszelkiej zachłanności na przyjmowanie wszystkiego do siebie
Rezygnuję z wszelkiej zachłanności na obciążanie się przez powiększanie ciała
Rezygnuję z tego co indywidualne na rzecz ducha we mnie
Teraz… właśnie Teraz!
Teraz uczę się jak powrócić do domu swego
Teraz przemieniam swoje wibracje na właściwe
Teraz podnoszę jakość moich doświadczeń
Teraz jestem odpowiedzialna za swoje wybory
Teraz zajmuję się sobą i swoim istnieniem
Teraz przywracam harmonię w mej przestrzeni
Teraz żyję w pokoju ze swoim ciałem
Teraz poznaję czym jest moje prawdziwe życie
Teraz nieświadomość staje się opanowanym poznaniem
Teraz podświadomość współpracuje ze świadomą wolą
Teraz przyjmuję swoje pochodzenie jako naukę
Teraz oddaję się swemu sercu boskiemu i boskiemu umysłowi
Teraz… właśnie Teraz!
Teraz otwieram się na boskość we mnie
Teraz przyjmuję boską moc która jest we mnie
Teraz czerpię z boskiej mądrości która jest we mnie
Teraz żyję boską miłością która jest we mnie
Wspominki 🙂 Są takie podróże gdzie burza nie jedna wita ale żegna się za to malejącym deszczem i słońcem, gdzie zmienność żywiołów budzi szacunek i zrozumienie. A mosty z kolorowej tęczy są darem pełnym zachwytu, rodzą się tak naturalnie w naturze, która zezwala na przepływ życia. Nic tylko brać przykład 🙂 Anilalah Eu-lalia 17.06.2015
Podwójna tęcza, z podróży w Bory Tucholskie 🙂
Z bliska Tęczowe barwy
Przez szybę auta ( wszystkie zdjęcia robiłam z auta 🙂 )
A po tęczy bajkowy zachód słońca 🙂 Zapowiedź ogromnych zmian we mnie.
Ponieważ w tym czasie odnalazłam coś o łagodności… coś co napisałam rok temu. Zaplątał się mi ten post, schował i był ukryty a teraz go przywracam do świata. W zasadzie sama nie wiem czemu. Może po to bym zobaczyła jak przez rok to zwierzę mocy mnie prowadziło ku Łagodności we mnie, abym odkryła Dobrotliwą- kobietę we mnie o tym imieniu. Spotkałam ją w sierpniu na lesie w medytacji i wtedy przyszło stado saren.
Wtedy 27 maja 2014 pisałam: Łagodność sarny – w niej jest siła nie słabość, w niej jest moc zmiany każdej emocji w łagodność dzięki której pojawia się wyciszenie, opanowanie, zrozumienie, współodczuwanie, miękkość w widzeniu i myśleniu, delikatność w sercu budujące mosty miłości od siebie do świata.
Teraz dodam: Łagodność pozwala wytrwać w trudnościach, pozwala skupiać się na rozwiązaniach a nie walce, pozwala szukać pokojowych połączeń na ścieżce życia i zwinnie się po niej poruszać. Sarna potrafi żyć w stadzie, docenia grupę i wciąż przemierza połacie lasów i łąk, czujna i szybka w reagowaniu na zagrożenia. Ma wdzięk i niezwykłe spojrzenie, jest w jej oczach zawarta cała esencja łagodności. Widać trzeba jej szukać w duszy gdy ją się zagubi. 30.04.2015
Są chwile kiedy już jest smutno, kiedy marzy się radość… kiedy poszukuje się życia wokół, szczególnie tam gdzie jest martwota. Kiedy jednak znajduje maleńką oznakę życia to słońce promyczkiem przyświeci tak, że chce się wspominać już tylko tę chwilę… robi się lżej na duszy, tak spokojniej, kiedy czuje się oddech anioła tuż przy sobie. Anilalah Eu-lalia 23.02.2015
Już wiosną czuć, kiedy dotykam młode igiełki świerku a one pozostawiają delikatny zapach żywicy na mych dłoniach. Zanurzona w dłoniach twarz oddycha tym zapachem nowego życia, całą sobą się w nim zanurzam zapominając o otaczającym zimowym, smutnym jeszcze świecie. Anilalah Eu-lalia 23.02.2015
Zaskakujące kolory ubarwiające krzaczki sprawiły wielką przyjemność tej zimy, która jeszcze trwa lecz coraz bliżej wiosny czas :)) Pięknych i Zaskakujących Oznak Wiosny Życzę Każdemu czy w przyrodzie czy we własnym Sercu będą Odnalezione
Myśl o poranku w budzącym się dniu w zdjęciu się zawarła… o poranku uchwycona, gdy szron jeszcze trwał na roślinach ale słońce dziś takie złote, takie balsamiczne i rozpływające się we mnie tą złocistością. Anilalah Eu-lalia 13.02.2015
Tyle pięknej złocistości i bieli w porannym słońcu i roślinach, które wiatr w słońcu kołysze aby pozbyć się tego co ciąży. I stać się elastycznym, jak rośliny bujane na wietrze, niczym umysł, z którego odchodzi przywiązanie do rzeczy ale pozostaje połączenie w Duchem, który otula w tańcu na wietrze nasze życie. Anilalah Eu-lalia 16.02.2015
Ogrody Duszy Sercem malowane 