Kredki, pastele i stary szkic sprzed kilku lat, żeby przypomnieć sobie jak się maluje, rozruszać sztywną rękę, poczuć jak wena znowu mnie prowadzi. Jestem amatorką jeśli chodzi o malowanie, maluję jak umiem, maluję jak czuję, i tyle i aż tyle. Taka podróż w malowanie, powrót, bo wreszcie mam czas.
Wyobraźnia, w niej mogę wszystko,
nawet marzyć jak mi się podoba wtedy mogę,
puszczać je jak latawce po niebie swobodnie.
Te marzenia wyrastają z serca nie z głowy,
to serce coraz bardziej świadome uświadamia umysł,
by razem w zgodzie słuchały szeptów Boga.
To z nim pragnę radować się życiem,
żyć z pasją niosąc radość
każdemu dniu spędzonemu na ziemi
z tymi których kocham
i z tymi, którzy kochają mnie.
Jestem w drodze a na niej już coraz jaśniej,
coraz lżej, coraz spokojniej choć nie mniej ekscytująco.
Rozmarzony Anioł przez niebo płynie,
niesie garść darów…
Rozmarzony Anioł marzenia
ku wszechświatowi śle…
Rozmarzone marzenia uwolnione z serca
cieszą się wolnością,
Już one wiedzą dokąd płynąć
i kiedy się spełnić.
Żyję z coraz większą radością,
wdzięczność za każdy dzień życia
wypełnia mnie całą
aż wypełni się mój czas.
Ana Anetta Anilalah
06.08.2018
Fotka własna z wakacji, jest inspiracją tego co napisałam, okoliczności jej zrobienia, bez niej nie było by odczuć, serca poruszenia i tego, co z niego wypłynęło zamieniając uczucia w słowa.
Parę dni temu otrzymałam książeczkę „Aleja Siódmego Anioła” jako nagrodę w konkursie „Czy wierzysz w Anioły…. Po przeczytaniu rozpłakałam się, gdyż pewne wątki dotykały mnie poruszając głęboko czułe struny duszy. Polecam i Dziękuję PrzeCzytajka.https://www.facebook.com/PrzeCzytajka/
W książce jest siódmy Anioł, Rozmarzony czy Rozmiłowany zaginiony… jego moc i tak działa a i on się znajduje dzięki dobrym sercom. Rozmarzony jak i mnie nazywano szczególnie w szkole, wciąż pozostaje rozmarzona. Dlatego polubiłam siódmego Anioła i bohaterów książki.
Oto mój komentarz:
„Czy wierzysz w Anioły i dlaczego? … bo było tak że nie wierzyłam w Boga ani Anioły i była ciemność w moim życiu… aż zaszłam w ciążę, bardzo bałam się mieć dzieci uważając że nie będę dobrą matką… lecz ciąża zmieniła wszystko, zmieniła mnie, poczułam że pragnę w coś wierzyć, wierzyć że coś mnie kocha bardziej, skoro mnie jest tak trudno siebie pokochać, tyle razy ratowały mi dosłownie życie, w ostatniej chwili, bosz jak ja się cieszę że żyję 
❤ Pokochałam to dziecko w pod sercem noszone a wraz z nim otworzyłam się na Anioły, bo na Boga było mi trudniej, trudniej uwierzyć że mnie kocha. Przed porodem namalowałam pierwszego Anioła dla dziecka, żeby go chronił i nawet imię wybrałam Gabriel, nie wiedząc że on naprawdę opiekuje się dziećmi, nic nie wiedziałam o Aniołach, NIC, serce wiedziało, poczuło ich obecność, odebrało ich przesłanie. I oto Anioły podczas porodu, który miał być łatwy a stał się zagrażający życiu, one uratowały pierwszego syna, przeżył i żyje do dziś, nie wiem jak one to zrobiły ale zrobiły!. Anioły czuwały nad każdym porodem, trzeci był również zagrażający życiu i dlatego syn mam imię Nataniel( to imię usłyszałam w ciąży, głos powiedział te słowa a ja internecie sprawdziłam i znalazłam imię Nataniel). Anioły sprawiły że dziś kocham siebie, że nikt nie musi kochać mnie bardziej ode mnie, chyba że Bóg, a jego dzieci Anioły niosą pomoc, której subtelność nie pozwala czasem jej zauważyć czy docenić od razu, po latach owszem, wzrasta świadomość i potęga subtelności obecności Aniołów, które przybierają postać żywych ludzi nie raz i nie dwa. Moje dzieci Gabriel, Juliusz, Nataniel to takie Anioły, które przebudziły mnie do życia, uratowały mi życie, podobnie jak duszki przyrody. Anioły sprowadziły mnie na duchową ścieżkę rozwoju i czuwały nawet gdy ja nie wierzyłam w ich moc, po latach zrozumiałam i zobaczyłam ich opiekuńcze działania. Anioły otworzyły mnie na sztukę, maluję do dziś, tworzę różnymi sposobami, a Gabriel pomaga tworzyć słowem, pomaga artystom. To pomogło mi dojść do siebie, pokochać i nauczyło cieszyć się życiem. Oto potęga subtelnej działalności Aniołów ❤ ”
Teraz mogę dodać, że kiedy patrzę w lustro, widzę najlepszego Anioła dla siebie, który pokocha mnie jak nikt. 
😇
Bądźmy dla siebie samych najcudowniejszymi Aniołami.😇
Lewą ręką tworzone od serca dla serca
Mam skrzydła nie tylko do wznoszenia się w przestrzeni. Mam skrzydła do otulenia siebie. Do pieszczoty duszy, dla rozkoszy serca, dla wielbienia swego istnienia. Dobrze być blisko siebie samej, sięgać ku miłości wydobywając swoje wew. piękno niczym skarb. Pielęgnować z oddaniem światło,by blask zawsze rozjaśniał duszę. Ana
Zainspirowana zdjęciem namalowałam nowego kolibra.
„Dobrze poczuć znowu w sercu trzepot skrzydeł kolibra tworzących falę. Oddać się sile powracającej fali całą sobą. Pić ze źròdła w sercu będąc zatrzymana w pomiędzy, w balansie z lekkością oddawać się dokarmianiu serca i duszy. Ana
Pastelowe kreacje…
Teraz używam tylko lewej reki. Pod koniec maja upadłam tak, że złamałam rękę i nogę. Teraz czuje sie lepiej, malowanie mi pomaga.
To jest malowanie od serca, lewą ręką. Noga i ręka się goją a ich drugie połówki działają i nowe drogi otwierają. Krainy marzeń działają pełną parą i szczęśliwością obdarzają.
Moje kochane światy wyobraźni prowadzą mnie ku przeznaczeniu.
Myśl: rozjaśnia się moja dusza gdy duch ją prowadzi. Ana Anilalah 09.06.2016
obrazek 07.06.2016
Skrzydła złociste.
Ich zbliżenie do siebie emanuje pomarańczową bliskością a w swym ruchu promieniują purpurą i szmaragdem.
No powiem że teraz widzę kobiece łono między skrzydłami, uświęcona kobiecość, seksualność umiłowana, naradzająca w fizyczności nowe spojrzenie na świat, nowe idee pragnące wcielić się w życie. W uznaniu że ciało kobiece i narządy kobiece to coś więcej niż miejsce pożądania i rodzenia….
Skrzydła… raz rozwinięte mają odwagę poszukać wiatru, poddają się prądom budząc radość wolności. Niosą lekko po niebie marzeń a serce znajduje, co potrzeba duszy by żyć, szczęśliwą Być ❤
Skrzydła są wyrzeźbione w szpachli
Minerał Angel aura kiedy go kupiłam jako otoczaka wydawał się zwyczajny. Jest przeźroczysty i wydaje się, że nie ma żadnych opalizacji. Jak kupowałam widziałam na zdjęciu ledwo widoczny, wewnątrz kamienia odblask turkusu, taki maleńki ale mnie przyciągnął. Kiedy dostałam go w swoje ręce na zewnątrz miał delikatny połysk fioletu czy fuksji.
Chciałam wydobyć te barwy z wewnątrz kamienia, próbowałam ale nie wychodziły mi zdjęcia. Zostawiłam go więc na długi czas i powróciłam do niego teraz, gdy zaczęłam układać mandale. Poczułam z nim więź, poczułam że nawiązuje się między nami głębsza relacja.
Nie umiem tego opisać jeszcze ale byłam poruszona że go trzymam w dłoni, kiedy wymawiałam jego nazwę Angel Aura… wiecie jakby do mnie przemówił choć nie medytowałam z nim, jego obecność stała się namacalna we mnie. Wtedy robi się tak ciepło na sercu, tak błogo… czasem tak bywa gdy spotkamy kogoś nam bardzo bliskiego i przyjaznego, w jego obecności czujemy się tak kojąco i kochająco ❤ I powstały zdjęcia…
Wewnętrzne barwy zaczęły być widoczne i więc spróbowałam je wydobyć na zewnątrz aby ukazały mi swe piękno i opowiedziały o sobie…
Angel ukazał mi się z niesamowitej strony, aż mi dech zaprało …
Popatrzyłam przez oko aparatu zdjęcia i pomyślałam,
że widzę blask wielu Gwiazd na Nieboskłonie…
że widzę niezwykłe kosmiczne barwne chmury…
że widzę rozmywający się czas na krawędziach
w podróży pomiędzy wymiarami i światami.
Ten jest najpiękniejszy… kosmiczny świat i jednocześnie morski świat…
Spontaniczne umówienie się na warsztacik z malowaniem Anioła z Angelika Wojas – polecam.
Rankiem przed wyjściem na warsztacik pisałam: „Wymaluję swojego Anioła… nie będę go wycinać. Ciekawe, gdzie sobie wtedy razem pójdziemy?🙂
„Miłość, jaką obdarzyliśmy będziemy mieć na zawsze; miłość, jakiej nie daliśmy, zostanie na zawsze utracona.” Leo Buscaglia
Dziękuję tej, która pokazała mi te słowa<3 Ranek 16.082015″
Malowanie i towarzystwo wyśmienite się okazało, poznałam znowu kogoś bliżej z fb… dlatego lubię kiedy wirtualne znajomości przekształcają się w realne spotkania. To takie niezwykłe chwile.
„Białe płótno trzymane w dłoniach daje wszelkie możliwości tworzenia 🙂
Ps. kocham swoje dłonie❤ Ana”
Znaki, obrazek różowej Anielicy ( byłam zaskoczona widząc ten obrazek, bo rano stał się moją inspiracją- synchronia. Karta, podwójnie wyciągnięta- nie ciągnęłam więcej żadnej bo to mi wystarczyło.
Wspólne tworzenie… Basia, Agnes, Aga Dzięki ❤
Inne Towarzystwo, były mróweczki, owadziki, liście topoli, trawa, krzyk ptaka, Istoty światła … Biedroneczka czerwona- pomidorowa
Ważka- czerwona- rdzawa
Obrazek
Anioł osobisty…
Kiedy uznałam prawdę o swym pochodzeniu, przestałam mieć obawy, że mogę wzlecieć do nieba opuszczając na zawsze Ziemię. Zaufałam, że moja ucieczka na ziemię od teraz staje się szczęśliwym Byciem tutaj, pełnym Miłości, lekkości, niezależności, wolności. Przestałam mieć potrzebę obciążania choćby nadmiarem ciała lecz ufam, że jestem doskonale ukorzeniona. Moja dusza się cieszy, ponieważ mój zew serca, pragnienie serca o połączenie z rodziną duchową nabiera realnych kształtów Teraz. Niech tak będzie i Jest, dokonało się, zrealizowało, zaistniało!
Jestem Wdzięczna, Wielbię, Miłuję Dziękuję ❤ Ana Anilalah Eu-lalia
„Już przestaję się czuć się upadła. Czuję się podniesiona pełna godności a wiara moja odnowiona we mnie z Bogiem. <3” Ana Anilalah Eu-lalia 18.08.2015
„Jestem wolnością… zezwalam by pękła skorupa więzienia, warstwa oddzielenia i zimnej samotności przez eony. Pęka kula niczym bańka mydlana aby moje skrzydła wreszcie poczuły w sobie wiatru nieba. Zezwalam sobie w pełni doświadczać życia z prawdziwą niewinnością w sercu i lekkością w duszy. Obmyta wodą prawdy i poznania wybieram życie godne, bez poczucia winy za wszelkie ucieczki, od tej pierwszej począwszy. Stoję naga wobec życia które wybrałam, spadając ze światła ku ziemi i wybieram swoją drogę, podążając ku temu, przed czym uciekałam. Biorę pełny oddech i wzbijam się wolna ku górze, wiedząc że polecieć, nie znaczy to samo, co odlecieć. Ana Anilalah Eu-lalia 17.08.2015
Zapis z 2007 roku! … mam czas odnajdywania starych lecz kochanych zapisków. Tak uznaję siebie z przeszłości. Kocham te swoje wierszowania, nie wiedziałam że mam tyle piękna w sobie.
„Tęczowy Most”
Jakże błogosławioną chwilą jest otwarcie bram świadomości.
W swoim wnętrzu dostrzegam dobre serce
i piękną część osobowości zrodzonej z miłości.
Widzę oczami duszy czarne swe myśli
i niegodziwe czyny zrodzone z buntu.
Splatam dłońmi warkocz harmonii pomiędzy jasną
i ciemną stroną księżyca, którego twarz odbija się w rzece życia.
A nad nią jaśnieje most tęczowy na znak pokoju
zawartego ze sobą samą- ku pamięci życia!
Ana Anilalah Eu-lalia 15-08-2007 21:11
O Tęczy pisanie
Dopisek z 29.04.2015
Tęcza w zasadzie uosabia dla mnie umysł, ponieważ jako światło chcąc wejść w materię musieliśmy się pokolorować dla zagęszczenia i uformowania ciał. Dlatego tęcza to fakt życia na ziemi, istnienia… teraz kiedy patrzę na tęczę myślę o tym wszystkim i o pokoju ze sobą i światem i Duchem i Bogiem…. o powrocie do bieli myślę i o tworzeniu życia przez barwy nie tylko za pomocą pędzla. Bo życie na ziemi to barwy, każda liczba ma kolor,każda litera ma kolor, każde uczucie i emocja ma kolor, nasze ciało emituje dźwięki a każdy dźwięk to kolor, nawet smaki mogą mieć kolory, dotyk też można odczuwać za pomocą energii kolorów… życie na ziemi jest barwne jak nasze istnienie tutaj. Iwonko Dziękuję za tę podróż, która wiele mi uświadomiła. ❤
Ogrody Duszy Sercem malowane 