Tchnienie
Łąki zielonej posyłam
Magicznej oazy esencję
Jak pocałunek składam
Na policzku łzą zroszonym
Niczym muśnięcie wiatru
W sercu jego tchnienie
Z duszą niech się połączy
w przestrzeń wolności
I
Odetchnij
Z miłością
Niech
w ciele
Dusza
spocznie
ukojona
❤
Anilalah Eu-lalia 11.06.2015
Rozmowa z przyrodą
Są drzewa które mówią
ciszą pomiędzy nami
znaczą każde drgnienie
dźwiękiem swej obecności
Są kwiaty które swym widokiem
przemawiają prosto do serca
zapachem wzmagają mowę
dźwiękiem znaczą ciszę dialogu
w barwie, kształcie i zapachu.
Są rośliny, cała ich gama
wciąż spotykana więc
odkrywaniem się staje,
domem dla duszy,
wytchnieniem serca
i mową poza słowami.
Ta mowa wpisana
teraz między słowa
wyłania się z mego wnętrza.
Z pamięci chwili minionej
wraca rozmowa szczera
z mądrymi duchami przyrody.
Ta cisza pełna słów,
Ta obecność odczuwana
wszystkim co jest mną…
Że one wiedziały, czuły
że kiedyś będę mogła
napisać co mi przekazały.
Dziękuję Wielbię Miłuję
Anilalah Eu-lalia 21.05.2015
Na Dobry Dzień 🙂
Kwiatów bukiet zebrany
nim wykosiła je kosiarka z trawy.
I dzień cały stoi w wazoniku
na okrągłym stoliku.
Błękitnych niezapominajek czar niesie spokój
Upiększając obecnością cały pokój.
Energię śle wokół w słońca promykach
Przypomina o gestach serca drobnych .
By pamiętać serdecznym uśmiechu,
o pogodzie ducha w sercu.
I o dobrym słowie co ma moc
przez Dzień cały Boży mieć w pamięci.
Anilalah Eu-lalia 11.05.2015
Inspiracją był wiersz poetki z Cichego Zakątka Poezji
Niezpominajkowe „niewiele chcę”
To „tak niewiele chcę”
przywiodło mi na myśl,
że rezygnuję z tego,
co jest mi nie potrzebne, zbędne…
że słucham jest mi potrzebne do szczęścia,
czego potrzeba ciału a co duszy błękitnej mej.
To wszystko czego mi trzeba by żyć,
by oddychać i szczęśliwą być….
to naprawdę wiele dla mnie
choć tak niewiele
w skali świata może to być…
więc mam niewiele ale wystarczająco
by cieszyć się byciem na Ziemi,
z Sobą Być w Miłowaniu
z Miłością ze Wszystkim żyć.
Mandala Kwiaty Niezapominajki, minerały Aqua Aura 2, Larimar, dokoła nich Szafirki 2, Cynkit, lauryty 2. Ostatni okrąg Agat koronkowy, chalcedon, Kyanit, Celestyn, Akwamaryna.
Koniczynka
Jestem zwykłą białą koniczyną,
zawsze zwyczajną roślinką.
Lecz niezwyczajne spojrzenie
zmieniło cały obraz postrzegania.
Moja biel stała się szlachetna
soczysta zieleń wydobyła
z wnętrza mej duszy piękno.
W koronie mego kwiatu
biel płomienna rozjaśnia
Ducha co we mnie mieszka.
Anilalah Eu-lalia 06.05.2015
Anioły ślą swoje piórka
na ziemię, całują kwiaty.
Uśmiechają się złociście
promiennymi płatkami
głaskane puchowym dotykiem.
Rozczulona aksamitnym
przenikaniem czułości
dusza drży rozchylając płatki.
Światło promienne jak kwiat
z głębi duszy do świata płynie
jak solarne słońce chce istnieć
więc już więcej go nie zakryję.
Niech piórko wzleci z wiatrem
lecąc do innych serc pięknych.
Anilalah Eu-lalia 30.04.2015
Roślinki wiosennie w deszczu i bez deszczu… obrane w kropelki wody wyglądają zachwycająco :))
Krokusy jak ametystowe królowe obdarowujące swymi perłami mądrości.
„Odsłanianie dla światła miłości”
Krokusy kochają światło słoneczne, bo gdy jest pochmurno zamknięte w pąki czekają.
Są bardzo cierpliwe i wytrwałe w tym czekaniu, w końcu wiedzą na co czekają.
Gdy tylko słonko wyjrzy i da odrobinę ciepła i światła rozwijają płatki szeroko.
Ukazują szczodrze swe piękne wnętrze w kolorowe wzorki poruszając głęboko.
I ja czasem jestem jak ten pąk, uczę się czekania na to,co ważne z ufnością
i nieustająco odsłaniam niebo z ciemnych chmur ucząc się wytrwałości.
Oczyszczam każdy centymetr mego słońca aby jaśniało z radością
dla kwiatu mego serca rozchylającego płatki dla światła miłości.
Anilalah Eu-lalia 16.03.2015
Już pączkują żółte żonkile, ah jakie to wspaniałe chwile
dla solarnego słonka promieniejącego w centrum mego wszechświata.
Anilalah Eu-lalia
Rabarbar- cudowne drzewo zakwita coraz bardziej radując moje drzewne serce 🙂
A był taki- wtedy nie wiedziałam że to rabarbar:)
Ten kwiat wiosenny- nie znam nawy – zachwycił mnie. Kiedy ujrzałam go w domu przeglądając zdjęcia poczułam się niesamowicie, jakby sam Duch przez niego przemawiał wprost do mojej Duszy i Serca. Ten stan nie da się ująć w słowa, mogłam tylko odczuwać i spróbować ująć w słowa, co poczułam.
Płynę z oddechem do krainy nie-myślenia
oddając się temu niczym kochanka
swemu najdroższemu ukochanemu.
Z pragnieniem rozpuszczenia się
zanurzam się drżąca cała w ekstazie
w obejmującą mnie czule przestrzeń.
Oddycham wzruszona tym uniesieniem
wielkiej spełnionej tęsknoty serca.
W ciszy oddechu, w jego przepływie
zapominam o byciu człowiekiem
jednoczę z się byciem tyko miłością.
W przestrzeni bez końca rozpływam się
Jestem oddechem wszech-miłości
i niczym więcej poza tym, niczym więcej.
W tym sekretnym miejscu uczę się kochania siebie
i przez tę miłość spoglądania na to, co mnie otacza.
Anilalah Eu-lalia 11.03.2015
Białe trzciny były takie urocze, zachwycające bajkowe widoki ❤
Szron o poranku
białym płaszczem spowija
świat w szaty czyste
go ubierając.
Tka swoje tajemne wzory.
Chłodem stawia do pionu
budząc z drzemki.
Pomaga być bliżej ze sobą
i niczego nie ubarwia na kolorowo.
Zatrzymuję się w spokoju
tuż przed chwilą
gdy ciepło miłości
skropli szron
w pełnym słońca poranku.
Wdzięczna zezwalam się objąć tej chwili przemienienia
odczuwając sercem wtopione we mnie wzory kwiatów.
Zakwitną
niewidzialne
i
rozpłyną się
kojąc
Duszę
Anilalah Eu-lalia 10.03.2015
Ogrody Duszy Sercem malowane 