Różanecznik… 1 kwiat na jeden dzień

Różanecznik… czerwony kwiat różanecznika zaprasza w swoje progi… mówi bądź odważna by chcieć widzieć, co jest zakryte u korzeni, wejść tam gdzie najciemniej i najtrudniej, pozwolić sercu tam patrzeć, pozwolić miłości działać właśnie tam, przestając zakrywać i zatrzymywać działanie ducha. Bo czasem nigdzie nie trzeba iść, ani z niczym walczyć, wystarczy zobaczyć i pozwolić działać temu, co jest większe od nas samych.
#22kwiat

Len… 1 kwiat na jeden dzień

Len… len w kroplach rosy, delikatny, skromny a z lnu są takie cudowne ubrania. Ma w sobie ducha przeszłości, powiew naturalności i łączy przeszłość z teraźniejszością.
#21kwiat

Fioletowy kwiat Orlik , 1 kwiat na jeden dzień

Fioletowy kwiat polny, Orlik… ten głęboki kolor fioletu dziś mnie przyciąga. 💜
#20kwiat

Poranki bywają różne ale dobrze jest się rankiem obudzić do życia

Poranki bywają różne, poranne światło zawsze ma w sobie tę szczególną moc nadziei, przebudzenia, rozjaśnienia i odrodzenia. Dobrze jest się obudzić i żyć tym dniem, który jest dany, w możliwie najlepszy dla siebie sposób.

Wschód słońca… wschód dnia…wschód życia… wschód słońca miłości w każdym sercu… wschód nowego życia… Jestem, dobrze tu być, jestem wdzięczna

 

Zjawiskowe kwiaty

Kwiaty skromne a mają w sobie Zjawiskowe piękno, budzą ciepłe uczucia, wspomnienia….💗 tak działają na mnie kwiaty, obmywają moją aurę, masują wnętrze tak subtelnie, że ledwie wyczuwalnie a jednak wywołują zmiany, podnoszą nastrój a nawet uzdrawiają, to ich moc.🏵Też tak chcę 😀 Jak nie uwielbiać takich cudów? 💚 Kocham klimat tego rejonu Europy, kocham Polską aurę, kocham to miejsce i ciszę się że tu właśnie żyję. Kwiat z ogródeczkowej łąki pod oknem.29.08

Światło zroszone szczęściem poranka uśmiecha się do wnętrza, płynie tam gdzie może spotkać się z cieniem, rozpuścić się w nim i być, miłością być, coraz więcej i więcej rozpływając się w nim całkowicie. Ana Kwiaty z ogródeczkowej łąki, prawdziwy skarb.30.08

Małe orzeźwione rosą radują oko w porannym blasku słońca. Urok kropelek niezmiennie zachwyca szczególnie, gdy perlą się na barwnych płatkach kwiatów. Od samego patrzenia lepiej mi na duszy 🌞💚💗😃

Lepnica zwisła, kochane, ciepłem różu spowite płatki w kształcie serca czy litery V jak wolność, są pełne miłości i ta miłość przyciąga miłość, otwierając zamknięte drzwi serca, wystarczy zobaczyć i poczuć w sobie budzący się zachwyt nad życiem. Miłość to wolność wew. Taka chwila błogostanu jest bezcenna, gdy dzień mija wypełniony pędzącymi sprawami do załatwienia. 30.08

Mgły o wschodzie słońca

Poranek, nieco burzliwy lecz i owocny w widoki.
Przyznaję, bywam omylna, bywam jeszcze niespokojna a nawet nerwowa, zagubiona, nie przeczę, bywam też opanowana, łagodna, wyjątkowa- to też dostrzegam w sobie, a Duch sprawdza na ile zbudowana jest we mnie siła spokoju. I bardzo dobrze, bez tego trudniej było by dostrzec zmiany i to, co wymaga doszlifowania wewnątrz. „Za każdym imieniem stoi Miłość”(słowa ze snu), jeśli imię jest nazwą nie tylko człowieka ale każdej istoty, rzeczy na ziemi… a wszystko pochodzi od Boga, jego imię ma w sercu być najpierwsze… a jego imię jest ciszą, nieskończoną Miłością. Wtedy wzrok, duchowe oko, nabiera właściwej ostrości widzenia, dostrzega się więcej i głębiej za warstwami iluzji, widzi się prawdę w sobie i poza sobą, istotę i cel życia i śmierci. Zamiast obrazu, który widzi umysł, który określa cechy i nazywa, obraz zew. znika, staje się się transparentny, dostrzega się istotę rzeczy, esencję, widzi się szerszą perspektywę. Tak, to ten kierunek, tu chcę zmierzać.
Jam Jest

 

Inspiracje serca, motylkowa magia

Wewnętrzne piękno najpiękniej ukazuje swój blask, gdy wchodzimy na częstotliwość miłości. Ta wibracja rozpościera skrzydła wolności twórczego pięknego kreowania życia.  Ana

Żeglując przez życie odkrywać zagubione części ogrodów życia. Ukochując z wdzięcznością pielęgnować aż ich piękno znowu zajaśnieje w rozkwicie. Ana

Fotki własne i tekścior też, tak mnie zainspirowały Paź Królowej i Paź Żeglarz, które spotkałam kiedyś na łonie natury .

 

Każdy ma swoją górę i Polska. Refleksje

Kiedy idziemy w góry zawsze jest to mierzenie się że sobą, z ciałem, wysokością, pogodą… idący w wielkie góry himalaiści mierzą się z tym w sposób ekstremalny, przecierają szlak dla innych. Przecież w życiu mamy swoje ekstremalne góry z którymi się mierzymy, są to bardzo trudne wyzwania, pozostają po nich nie raz blizny i siła, którą zdobywamy,siła ducha, przecieramy szlak innym, którzy podążają naszą ścieżką. To są moje odczucia, nie muszą się wszyscy ze mną zgadzać. Lecz dostrzegłam coś jeszcze w tych, co szli na ratunek, Wielkiego Ducha. W narodzie Polskim tkwi wielki duch, potężny i nieodsłoniony jeszcze. Przejawia się w heroicznych czynach, w których w imię wyższych celów potęga Ducha budzi się w człowieku i dzieją się wielkie rzeczy. Chodzi o to, by Duch przebudził się w większości Polaków, by prawda stała się faktem, jawna i czytelna dla wszystkich… i może się budzi, byśmy podnieśli głowy, otworzyli serca i zaświecili światłem, byśmy byli dumni z tego kim jesteśmy. Tak czuję

Byśmy poczuli, że czas na powrót do prawdziwej wolności, przebudzenia się serc, które mają wizję Nowego, a wszystko zaczyna się od naszego wnętrza, tak też skupiam się na tym, że nie zmieniam wszystkiego wokół lecz naprawdę siebie zmieniam. I kocham swój kraj, kocham to miejsce na ziemi, wybrałam je do życia, nie jest mi obojętny los Polski. Kocham ją po swojemu, niezależnie od wszystkiego, co się dzieje wokół, obserwuję i sobie swoje robię.

foto z sieci

W sercu pielęgnuję wizję pięknego żyznego kraju jakim jest Polska, ludzie uprawiają ziemię z miłością i dbałością a ona rodzi zdrowe plony. Dobra, zdrowa żywność jest dla ludzi z naszej ojczyzny przeznaczona w pierwszej kolejności. Gleba jest bogata i żyzna, mamy swoje zasoby i złoża z których umiejętnie korzystamy. Gospodarka jest na wysokim poziomie. Ludzie mają pracę, doceniają ją i szanują, każdy realizuje swoje potrzeby zachowując etykę z poszanowaniem praw swoich i innych a wzajemne relacje są pozytywne, ludzie są życzliwi i pomocni, naturalni i energiczni . Ludzie mają czas na pracę, rozwój, naukę, zabawę i spełnianie marzeń. Inwestycje na rzecz wynalazków, prac naukowych, modernizacji, tworzenia artystycznych możliwości, współistnienia z naturą, wpływają na rozwój materialny i duchowy kraju i społeczności, co wzmacnia naród i cały kraj. Jesteśmy przez to doceniani poza granicami, stajemy się przykładem dla świata jak żyć w nowym świecie, bo stary odchodzi.  Wszelkie dobra narodowe, w tym w przyRodzie, są zadbane i uszanowane. Na każdym poziomie życia przejawia się szacunek, komunikacja, chęć współpracy, chęć zaopiekowania się sobą, bliskimi oraz ojczyzną. Wszystko, co zaburza harmonię w kraju znika, zostaje tylko chęć budowania pokoju, harmonii, wspólnego dobra, troska i chęć zaopiekowania się rodziną i ojczyzną. Dzięki czemu Polska rozkwita, odbudowuje swoją tożsamość, wzrasta poziom rozwoju duchowego, zrozumienia a prawda objawia się w sposób naturalny, wzmacniając dobry wizerunek miejsca, w którym żyję, Polskę którą kocham.

Impresje styczniowe

Chwila gdy odnajduję piękno tam, gdzie się nie spodziewam spotkać tego cudu, jest prawdziwą magią. To prawda, serce czasem woła- chodź, chodź na spacer, pobądź z przyrodą i idę, idę słuchając głosu tego aż doprowadzi mnie do chwili tej, gdzie piękno choć małe zachwyca. Uwieczniam na zdjęciu tocząc w sobie rozmowę z rośliną, kwiatem, owadem, z przyrodą. Wydaje się to takie ulotne gdy odchodzę swoją drogą, dłonie mam wolne gdy chwilę pooddychawszy z nią, posmakowawszy jej, nazachwycawszy się nią- opuszczam ją odchodząc… zostawiam świata skrawek w chwilę zaklęty by żył własnym życiem jak ja. I wydaje się że minęła, że jej nie ma, tej chwili pięknej, że szczęśliwa leci z wiatrem jak piórko na wietrze do kogoś innego, bo jego serce stęsknione woła chwili tak pięknej. Lecz z czasem odkrywam, że nic nie utraciłam bo chwila dotknąwszy mego serca ożywiła kawałek mej duszy. Piękno ożywia to, co było martwe, jeszcze jeden kawałek ogrodu rozkwita ożywiony magią chwili. Chwili, co znika z oczu rozpływając się w wieczności a jednocześnie rozkwita, ożywiając kawałek duszy z którym mogę być w tej wieczności. Ana
foto własne

Nadzieja i wieczne światło

Morze Bałtyckie, foto własne

Dobrego dnia pełnego uczucia spokoju i zaufania wobec kończących się spraw, pozwolenie sobie na odrobinę samotności nim zacznie się coś nowego. Pozwalam by wszystko samo się ułożyło i wygładziło subtelnie, gdy moje myśli i uczucia zanurzone w ciszy niczego przez chwilę nie poruszają. I jest , stan kiedy kocham kochać , wdzięczność i radość wypełniają mnie całą. Kocham Żyć i życiem cieszyć się . ❤1301

Mandale własne

Płynąć przez wszechświat swego istnienia niosąc własne światło wysoko jak latarnię a w niej odnowiona wiara błyszczy coraz mocniej… wiara, która wróciła dając moc przekroczenia „rubikonu”. I zasłona ciemna upadła wobec światła serca chcącego połączyć się ze światłem Ducha, już zawsze na zawsze w miłości połączeni. A dusza szczęśliwa, jak piórko z wiatrem miłości płynie tam, gdzie jej pisane jest być wypełniając swe przeznaczenie. Inspirowane muzyką i obrazem, Future World Music- Eternal Light

Nadzieją jest choćby iskierka, wydaje się malutka i szans nie może mieć lecz wystarczy niewiele by rozpalić płomień czy ogień cały wiarą podsycany z miłością. Serca poruszenie wystarczyć może, takie dech zapierające dzięki czemu uśmiech radości zakwita … nadzieją jest: uczycie, które niesie siłę topiącą lody, uczucie dające ożywczy oddech, uczucie zachwytu gdy jutrzenka budzi się w słonecznym dniu, uczucie gdy patrzymy ze szczytu góry na panoramę wokół, uczucie gdy naszą dłoń dotyka ciepło drugiej dłoni, uczucie gdy obecność drugiego człowieka otula czule naszą obecność. Nadzieja zapala się nie zawsze wiadomo od czego a jej blask budzi wiarę, jej siła wzmocnia naszą miłość aby jej rozpostarte skrzydła podniosły nas ku temu, co niesie życie, a damy radę, mając nadzieję, poczuć choć kapkę szczęścia. Czasem to jest bardzo dużo. I wtedy, gdy już zapłonie iskra nadziei podtrzymywać ją zmieniając w płomyk otwierający oczy na to, co jest i co trzeba zrobić, by dostosować się do nowej sytuacji, by nadziei płomień stał się ogniem wiary i czynu. Oto ogień nadziei którym można się ogrzać i dzięki któremu można wstać i iść zmieniając swoje życie, by nadzieja nie rozwiała się w beznadzieję lecz stała się iskrą zmian a nie stagnacją.  Nie zastygajmy pośród utraconych nadziei, nie czekajmy na nią z zamkniętymi oczami karmiąc się płonnymi nadziejami, wierzmy że mamy odwagę przemienić nadzieję w prawdziwy cud, starajmy się przekuć to dobro w rzeczywisty stan rzeczy. 12

Słoneczna kula Art. Anilalah

Fotografie własne