Wrzos… 1 kwiat na jeden dzień

W5rzos i skała , 1 kwiat na jeden dzień… wrzos króluje we wrześniu u mnie, miałam szczęście być w miejscach, gdzie zakwitł, jestem wdzięczna za te chwile, jedyne w swoim rodzaju.

Skała i Wrzos
Skała naga i surowa
nieprzystępna
a jednak znajduje
w niej miejsce
ziarno
tu się zatrzyma
powoli wzrastając
w trudnym podłożu
rozkwitnie
u schyłku lata
ubarwiając wrzosowo
szary kamień
pięknieje i ożywia
łagodnieje
surowość skały
nadzieją tchnie
Serce podróżnika
Ana 23.09.2020

#wrzos#skała#1kwiatnajedendzień#kreacjeserca#ogrodynatury#boskieportfolio#zdjęciewłasne#38kwiat

• 

Polska jest piękna… Krucza Skała

Krucza Skała w Rezerwacie Kruczy Kamień w Sudetach… przełom sierpnia i lata to wrzosowy czas. Polska jest pięknkym krajem, warto poznawać nie tylko znane miejsca lecz również te bliżej, mniej znane, one mogą zaskoczyć pięknem i ciszą.

Przepiękne widoki pól, ściernisk wzorzystych, chmur płynących po niebie i odległych pasm gór. W tym roku bardzo zachwyciły mnie skoszone pola tworzące piękne wzory, ziemia ubrana we wzorzyste tkaniny zachwycała, wzdychałam do tych zapachów, kolorów i kształtów czując głęboki szacunek i wdzięczność do ziemi, że dzięki niej mamy co jeść i do ludzi, uprawiających ziemię, bo to oni dla nas sieją, dbają i ciężko pracują aby zebrać plony i owoce dla wszystkich, to dzięki nim można kupić jedzenie w sklepach, pamiętajmy o nich.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Widoki ze wspinaczki na Kruczą Skałę, piękne wzorzyste ścierniska. Chwilami wchodziłam i chodziłam na czworaka, każda wspinaczka to wyzwanie mimo to, wspinam się się na małe górki, jak schudnę może na wyższe pójdę, ale doceniam, że mogę i tak na mniejsze wejść.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Szczyt … zawsze kocham patrzeć na panoramę ze szczytu gór, usiąść zmęczona, odpoczywać i pozwolić sobie puścić wszystko i czuć życie bijące w mym gorącym sercu. Oddychać świeżym powietrzem pełną piersią, poczuć dystans do siebie i życia, spokojnie pomyśleć i pozwolić sobie czuć, czuć zachwyt nad życiem. Wrzosy dodały zjawiskowości temu miejscu, urzekły jak zawsze lecz mimo, że byłam i widziałam to kiedyś, to nigdy nie jest tak samo, zawsze pojawia się coś nowego… przecież ja sama jestem już inna, zmieniona czasem i doświadczaniem życia. Przyszłam zmęczona fizycznie i długo tu byłam, odchodząc serce wypełniała wdzięczność, odeszłam lżejsza na duszy i obdarowana przez naturę, kocham takie chwile, wypełniam się nimi po brzegi, żeby tego piękna starczyło mi na całą zimę.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

#KruczaSkała #góry #boskieportfolio #kreacjeserca #ogrodynatury #wrzosy #ścierniska #łanyzbóż

Głazy Krasnoludów.Fotorelacja, małe podróże.

Wciąż powracam w to miejsce w rodzinnych stronach i nie znudziło się ani na chwilę. Bywam tu o różnych porach roku, zależnie od tego, kiedy odwiedzam dom rodzinny. Tutaj odzyskuję spokój i zawsze mam odczucie, że głazy udzielają mi wsparcie, czuję ich moc i spokój, ponoć naukowcy odkryli że kamienie są żywe tylko mają baaaaardzo długi wdech i wyyyyydech, więc potwierdzają moje osobiste odczucia.

Tutaj link do moich wcześniejszych wpisów z Głazami Krasnoludów ,tych które zostały po nieudanej archiwizacji kilka lat temu.

Zielone serce

Jadąc od Gorzeszowa w stronę rezerwatu można zobaczyć Śnieżkę, po prawej stronie.

Ogólny opis: Wikipedia: Rezerwat położony jest w Zaworach – północno-zachodniej części Gór Stołowych, w Sudetach Środkowych, na zboczu zalesionego wzniesienia, nad potokiem Jawiszówka, około 2,0 km na południowy zachód od Gorzeszowa.Został utworzony w 1970 roku zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego (M.P. z 1970 r. nr 25, poz. 210). Jest to rezerwat o powierzchni 9,04 ha^[1], utworzony dla ochrony form skalnych i rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk roślinnych. Rezerwat utworzono głównie dla zachowania i ochrony naturalnych form wietrzenia piaskowca wieku górnokredowego. Znajdują się tu Gorzeszowskie Skałki, tworzące formy przypominające postacie, ściany, wieże, grzyby, zwierzęta, zbudowane z piaskowców i margli wyżłobionych przez wodę.

Potok Jawiszówka

Wokół Głazów wiedzie żółty szlak, zawsze idę w prawo ku najniższym głazom, wspinam się i idą górą odwiedzając łąkę w widokiem na Góry Kamienne i Gorzeszów a w oddali Bazylikę w Krzeszowie.

Pośród świerków znajdzie się i brzoza i buk, a teraz na szczycie gdzie zrobiono wycinkę drzew rosną trawy, krzewy malin, są też grzyby i kwiaty i od zawsze jest tu pełno jagód, które rosną nawet na głazach.

Istnieje legenda o krasnalach: ”

„”…Legenda o zamieszkujących je krasnoludkach, które podobno były wysokości dwóch stóp, miały ogromne brody i stopy , a ubrane były w płaszcze i kaptury.

Płochliwego krasnala trudno było zobaczyć, aż do momentu, gdy jeden z nich zapragnął kiedyś poślubić córkę gospodarza. Ten wyśmiał go i nawyzywał od karłów. Zdenerwowany krasnal podskoczył do góry, uderzył pięścią gospodarza w twarz, aż ten runął na ziemię. Gdy się ocknął krasnala nie było już w okolicy. Nie było także w domu córki gospodarza, po której słuch zaginął. Nie wiadomo, czy była to sprawka mieszkańca skałek.””

Tutaj wybrałam zdjęcia z twarzami, niektóre są jak rzeźby, niektóre mają profile, są tez kształty dzbana czy grzybów, są też stworki i zwierzęta. Uwielbiam spotykać takie obrazy, bawić się wyobraźnią i odczuwać, co we mnie to porusza.

Inne Głazy, fascynujące połączenie korzeni i głazów.

 

Krucze Skały powtórnie

Kucze Skały – widoczki
Wspięłam się samotnie na urwiste szczyty Kruczych Skał, „Bógdał”. To była szczególna wędrówka. Zobaczyłam piękne widoki na panoramę gór ze Śnieżką, bliższych szczytów „Sępia Góra” i „Polska Góra” i Bramy Lubawskiej.
Odbyłam swoją podróż z książką „Świątynie Światła”, bardzo niezwykłe to było. Poprosiłam też Ducha aby objął ten rejon swoim sercem ze słowami, aby zstąpił tutaj odmieniając cały ten rejon z miastem i ludźmi dla dobra Ziemi i wszystkich istot czujących. Poprosiłam też aby Strażnik tych gór połączył się ze Śnieżką i promieniował na całą dolinę światłem odmiany.
Koło Kruczych Skał jest Dolina Miłości z potokiem Miłość, w jej wodach pozostawiłam Kryształ Górski. Czuję mocne połączenie z Doliną Kruczą. Na pewno będę tu wracać tak jak na Głazy Krasnoludów.

I jeszcze na pewno będzie jeden wpis o tym miejscu a może dwa 🙂

Więcej o tym miejscu:

Krucze Skały , Krucze Skały, Krucze Skały

Zapisz

Ślęża Ofiarowanie II- warsztaty

Pisałam przed wyjazdem na Ślężę „Bo Kobiecość jest dla mnie ważna”. Napisałam wiersz w związku z tym przed wyjazdem i zmieniam jeden wers w nim po spotkaniu zamiast przyjmowania i dawania „Obdarowywania”: Inne Wpisy o Macierzy, Warsztaty- Ślęża I.

Macierz mojego pędzla

                       

       „Bo być Kobietą jest ważne”

Poznać swoją Kobiecość, zaakceptować, uznać każdą jej cząstkę ufnie…

Umiłować tę część mnie która tak długo tęskniła i czekała mego miłowania,

wziąć w ramiona całe ciało w darze stworzone dla tego życia radośnie.

Staję się gwiazdą miłości promieniującą blaskiem razem z kobiecymi sercami.

Razem połączone  czyniąc ze swych serc naczynia obdarowywania

tak naturalnie miękko i tak zmysłowo smacznie i w każdym swym przejawie

tańczymy bardziej świadome życia, płyniemy z duchem naradzania

w sobie własnego nieograniczonego wszechświata gwieździstego

Otuli niech wszystko we Mnie i w Tobie moc i siła serca miłowania

by żyć pełnią kobiecości uzdrowioną w pogodzie ducha

a w każdej innej pełni kobiecości  pozostać w pełni uznania.

Anilalah Eu-lalia 22.10.2014

Dzień ofiarowania w którym jeden mężczyzna jako Adam prowadził Nas do Raju. Spojrzenie na Radunię spod Ślęży.

Prowadzi Adam – Jacek Kwiatkowski a mnie przyciągnęły jabłka po lewej. Wieczorek kiedy grał Jacek na pięknym instrumencie widziałam je w wizji. One tworzyły aleję która wprowadziła mnie w całą podróż przez życie i Ślężę jednocześnie ku Nowemu Słońcu.

Poszliśmy inną trasą, widokową i nie musiałyśmy wchodzić na szczyt, bo serce góry nie jest na szczycie.

Był taki moment kiedy Jacek poprosił Nas o pewne rzeczy, o medytację w drodze do Raju. Zobaczyłam wtedy drzewko- płonące światłem życia, niczym przesłanie.

I kiedy odchodziłam drzewo z zsyłającymi promienie światła na ziemię jak Duch.

 

 

Droga pełna wzruszeń… idąc mogłam wejść w siebie, poczuć co we mnie gra i aż trudno to ująć rozpłakałam się. Otrzymałam odpowiedź wcześniej od Elen w czasie rozmów z ducha, co mnie przyciąga do tej góry. Byłam tu kiedyś kapłanką i dbałam o tę górę z innymi kobietami lecz pozostała tutaj też moja rozpacz… to ból po straci dzieci, przez wiele wcieleń nie mogłam się pogodzić z utratą moich dzieci. Więc to był czas na pogodzenie się z tym, na podjęcie decyzji o zamknięciu tego etapu mego życia i wcieleń bo zmierzam ku nowemu. Czas pozwolić odjeść kochanym dzieciom, czas na poczucie że nigdy nie umarły i narodzić przestrzeń wszechmiłości jedności. Wiąże się to ze snem tego dnia, że jestem na Wieżycy, góra w masywie Ślęży. Uznałyśmy w czasie rozmów dzieląc się swoimi odczuciami że Wieżyca jest pełna bólu, ja uwolniłam swój ból. Że Ślęża jest bardzo kobieca lecz spojrzenie męskie przez tyle czasów nadało jej fałszywy obraz męskości- wiem że wiele osób czuło to wcześniej, że ta góra jest kobieca. A Radunia jest śpiącym Rycerzem, którego trzeba obudzić bo panosza się tam surowe kobiety wedle mnie, ostre, wciąż walczące lecz czekające chwili gdy znowu będą mogły być kobietami które przestały walczyć- i tak się stało. Mają możliwość odmiany, nową ścieżkę ku Drzewu Życia.

Ta droga była płaczem lecz jakże lekkim, czułam dawne emocje bólu lecz czułam że są takie lekkie, takie szczęśliwe – paradoks ale jakże miły bo do tej pory było zawsze tak ciężko i trudno a wtedy tak lekko uwalniająco, miłośnie – ta miłość mnie rozpuszczała spokojem, ŁAGODNOŚCIĄ – DOTYKAŁAM bólu i ukochiwałam siebie.

Na pewnej skale zwróciłam uwagę na literę A… A jak Anetta, Anilalah, Ana i jak Adam… bardzo poruszające skojarzenie więc zapewne wkrótce dowiem się więcj o sobie …

Kapelusz narysowany na głazie- ciekawostka 🙂

Brama- zobaczyłam Drzewo i stało się dla mnie Bramą która pomaga przejść w nowy etap życia, taki przełom na długo wpisujący się w moje życie. To poczułam widząc to drzewo.

Kiedy zobaczyłam ten głaz pomyślałam grób- znany mi.. wbiło mnie w ziemię a zaraz potem to łóżko – miejsce dobre do wypoczynku, uśmiechnęłam się bez emocji, ze spokojem i radością odkrycia czegoś ważnego. Jakbym przemieniała wzorce w sobie…

A ten głaz – ołtarz pomyślałam najpierw a potem wspaniała sofa i jaka kobieca – bardzo kobieca i wanna jednocześnie- w mojej Krainie Marzeń Serca stworzyłam w lesie moje miejsce mocy. Kamienny Stół do uzdrowień na który się kładłam zamieniał się w wannę jeśli trzeba. Tutaj moje wizje stały się faktem.

Ofiarowanie było niezwykle wzruszające ze śpiewem… wierszem Jacka Kwiatkowskiego i zawieszaniem jabłek na martwych gałęziach jako darowanie życia i wyjście poza śmierć… pozostawienie drogi poznania- czyli cierpienia narodzin, kiedy kobiety rodziły dzieci rodząc nowe pokolenia umierających ludzi, rodziły też w swych sercach ból, smutek, cierpienie, oddzielenie. Tak było i takie było poznanie. Droga do do Drzewa Życia jest naradzaniem w przestrzeni serca życia w wieczności i jeśli Kobiety uznają że są łonem Wszechświata jak Macierz zaczną naradzać życie i miłość.

Kiedy śpiewaliśmy mantrę zobaczyłam okiem duchowym w chciałam napisać oczyma duchowymi, może tak ma być… zobaczyłam drzewo buka a za nim istotę utkaną z tego co zawierało otoczenie i bieli jako kontrastu bym mogła go zobaczyć. Trochę była niepewna ta postać, nie wiedziałam kto to jest… takie nasze spotkanie w tym miejscu bez innych ludzi, zaskoczona powiedziałam żeby się mnie nie obawiał, że może tu być.

Elen pisze: „Było nas 6 kobiet, jak sześć aspektów EWY – zerwała ona kiedyś w RAJU JABŁKO z DRZEWA POZNANIA, przeszła przez całą swą ewolucję kobiecości i teraz – ADAM – Jacek, jako uznanie zakończenia DROGI POZNANIA- przynosi jabłka, aby powróciła do RAJU i symbolicznie zawiesiła jabłka na DRZEWIE, zamykając stary czas – rodzenia.”

Nie wiedziałam ile będzie kobiet na warsztacie, osobiście nikogo nie znałam. Ale wzięłam 6 kamieni dla Ślęży intuicyjnie.

Moje miejsce Mocy, Dom jednocześnie

To tylko kawałki podróży z duchem…

Całe spotkanie z Elen, moja podróż niezwykła i pełna cudów, nie da się opisać była warta moich starań a duch mnie poprowadził.Warto poznać bliżej Elen bardzo szczerą, ciekawą, odważną, kobiecą, mądrą i  wesołą Istotkę. Czułam jak prowadzi ją Duch i jak pięknie żyje z nim w zgodzie ufając jemu prowadzeniu. Elen organizuje jeszcze jedne warsztaty na Ślęży- Tantra Duchowa . Serdecznie polecam.

Wibracje są tak wysokie, łagodne i jednocześnie mocne i ujawniają prawdę o sobie, nie bywa to miłe lecz radzenie sobie z tymi sprawami jest inne bo jest w tym wiele miłości, więcej i więcej. To co powiedziałyśmy na spotkaniu w ten czas jeszcze we mnie osiada, pracuje… to nowe spojrzenie, słowa i moje odczucie w sobie tych procesów potrzebuje czasu.

Ostatni dzień i wyjazd… taki prezent i przypomnienie… kiedyś przytulając się do brzozy otrzymałam obraz… jestem kobietą oddającą krew ziemi, spowita w białe włosy okalające moje ciało niczym duch… jestem na zielonej trawie i tak zieleń i czerwień stały się pięknem uduchowionym. Ta truskaweczka jest przypomnieniem tego doświadczenia.

Ślęża mgłą spowita i duchem natchmiona.

Warsztaty z Elen-  „KOBIETA ZAWSZE SZCZĘŚLIWA – W POSZUKIWANIU WŁASNYCH KORZENI” . Wspominałam o nich w innym wpisie o ŚlężańSkiej mej Macierzy. OTRZYMAŁAM wiele, o wiele więcej niż myślałam za co jestem Wdzięczna ❤

Są nowe warsztaty za miesiąc o niezwykle ciekawym tytule – Tantra Duszy – lecz związane bardziej z filozofią naradzania niż tantrą jaką znamy z sanskrytu. Pisze Elen :

„Tantra- kojarzy się nam najczęściej z seksulanością, intymną bliskością kobiety i mężczyzny, a przecież……nasza płciowość, to nie koniec, lecz początek poznania TAJEMNICY.

Tantra (dewanagari तन्त्र ) dosłownie znaczy „narzędzie służące do rozciągania (świadomości)”, od sanskryckiego rdzenia tan- „ciągnąć” z przyrostkiem -tra (por.: mantra, jantra): tanyate, vistaryate dźnianam, anena iti tantram (rozciąga, rozszerza poznanie, dlatego nazywana jest tantrą[1]).

TANTRA DUSZY
Na tych warsztatach pójdziemy znacznie dalej.” Więcej na fb Tantra Duszy.

SPACER

Wyjście na kobiecy spacer i mnie zachwycają kwiaty, aura rześkości i tajemniczości dzięki mgle. Kwiaty przed południem ubrane w krople wody z mgły i deszczu zachwycają. Biel kwiatów jak biel ducha. Różowe widoki na cały dzień się w oku u sercu rozgościły i nie tylko na ten dzień

Jak runa gebo X  ( płączenie męskości i kobiecości ) albo rzymska dziewiątka zamykająca co stare a otwierająca na nową podróż w pełnym połączeniu.
Przygotowanie do zaślubin w sobie, Przytulenie i połączenie z tym co we mnie istnieje jak całość.

Głazy – cudowni przewodnicy, skarbnica mądrości, strażnicy, PRZYJACIELE

Jestem radosna i kobieca bez szpilek, fryzury, makijażu i sukien balowych- czułam się jakbym była tak ubrana hihi 🙂

Prawdziwe źródełko – weszłam na nie niemal i mnie zatrzymało zadziwienie i zachwyt nad nim.

Nieustanne naradzanie życia poszerza miłość bez utraty czegokolwiek w sobie. Maleńkie źródełko bijące spod korzenia z ziemi. Kiedy w sobie poczułam ducha stałam się źródłem nieustającego napełniania się jego obecnością wypełniającą mnie wszędzie tym czym jestem w swej Istocie. Anilalah Eu-lalia

Nieustanne naradzanie życia poszerza miłość bez utraty czegokolwiek w sobie.

 

Mgła z nocy i deszcz dnia wczorajszego dał liściom ten połysk… czyli duch popracował myjąc a ja tylko chwyciłam w kadr

 Kiedy otwieram się na światło ducha już nigdy nie poczuję samotności , już zawsze pozostaje w sercu ten stan pamięci bycia we wszystkim. Anilalah Eu-lalia

Wszelkie tajemnice są do odkrycia we mnie i poznania bez lęku. Anilalah

Małe radosne iskierki w sercu pełnym miłości wzmacniają każde uczucie.

Pozwolić płynąć temu co wypływa z źródła we mnie, miejsca połączenia z duchem które już zawsze może zasilać czas życia na ziemi po przez ciało.

Pozostaje mi wsłuchać się w ten spacer, zdjęcia, przesłania które poczułam… pojawiają się też emocje, jak to zwykle bywa po ciekawych spotkaniach które wymagają uzdrowienia by móc naradzać tylko miłość. To był pierwszy spacer kobiecości z kobietami i naprawdę czuję szczęście z tego powodu. W następnej notatce napiszę o drugim wyjściu ku Ślęży gdzie było ofiarowanie.

Macierz Ślężańska „Świadome Naradzanie Miłości” . Moja Prośba od serca <3

Są takie wydarzenia w życiu które wiele zmieniają. Wizyta przed laty ( 2011 rok ) na Ślęży bardzo wiele zmieniła. Namalowałam obraz Macierz i teraz zaczynam pojmować sens tego obrazu. Wczoraj czytając wiesz Elen o Ślęży poczułam zew… zadziały się ważne rzeczy i potrzebuję wsparcia, gdyż Ślęża wzywa w związku z Macierzą. Jednak finanse są jedynym ograniczeniem… pomyślałam że może ktoś mi pomoże zamawiając obraz dla siebie lub kupi jeden z moich z Kącika do Kupienia. Pięknie Proszę o wsparcie bo jak nigdy zależy mi na spotkaniu z Elen na Ślęży i zadziałanie dla jej dobra. Więcej na ten temat zaraz napiszę.

Macierz II wersja 2013

oto wiersz Elen Elijach Niosąca Wiatr:

ŚLĘŻA

Ślęża jak matka
praczasu
kochana i odrzucana
wznoszona i zaniżana
służyła
celom różnym
nie tylko
wzniosłym rytuałom
dziękczynnym
nie tylko
pasowała na dorosłość
czy dzieliła się swymi tajemnicami
z dorastającymi kobietami
miała też strzec
ukrytych
w jej wnętrzu tajemnic
na co zgody nie dała
lecz
nie patrząc na nic
gwałt jej czyniono
kopiąc w niej i niszcząc
to nie góra
to matka okolicy
która opiekunką ludów była
i wznosiła ich świadomość
ku istości
gwałt zadany
nadal tkwi w jej trzewiach
i nadal więcej
wykorzystania
niz troski jej dają
i choć jest w miłości i służbie
czas odwrócić bieguny
i rany jej zabliźnić
zwracając ogrom miłości
który w inwestycję dała ludziom
przez wieki.
Ślęża woła o odpoczynek
wzywa strażników
aby
przypomnieli sobie
śluby składane
i stąpając po jej łonie
miłość tylko siali
i wdzięczność
czas przebudzić śpiących.

Elen Elijah Niosąca Wiatr
www.epokaserca.pl

Nasze spotkanie na Ślęży 23-26 października
https://www.facebook.com/events/670021799760307/
z pewnością przyniesie możliwość bliższego kontaktu z energią Ślęży, właśnie jej, nie Raduni. Sama jestem ciekawa co będzie się działo, ale Duch, podczas pracy zawsze ujawnia nam tajemnice, aby uzdrowić przeszłość.

Macierz I wersja

Poruszył mnie wiersz i pokazałam obraz Elen, poprosiła mnie o napisanie o nim czegoś… więc napisałam tak:

Opiszę moją medytację z tamtego spotkania…

„Poprosiłam, czy mogę się przytulić i przekazać jej energię w zamian za tę chwilę ciszy przy niej. Skupiłam się na sercu. Wydawało się, że nic się nie dzieje. Ale teraz wiem, że bardzo subtelnie przeniknęły się nasze energie. Jakbyśmy się wzajemnie pieściły, delektowały obecnością. W pewnym momencie zobaczyłam leśną drogę oświetloną światłem. Jakbym stała na szczycie oświetlonym pięknym światłem i patrzyła na drogę prowadzącą w las zielony. Kilka razy powracał ten obraz, jakby był ważną informacją dla mnie. Potem wytrysnęło ze środka serca słowo „macierz” i pojawił się znowu obraz. To postać jakby kobiety matki, opiekunki… Odebrałam to jako prastarą rzeźbę z kamieni ułożoną tworzącą mandalę. „

 Naszkicowałam ją, potem namalowałam raz a potem przemalowałam ale postać i kamienie pozostają takie same, kolor zieleni się zmienił. Osobiście potrzebowałam kilku lat by choć trochę pojąć znaczenie tego obrazu, choć pewnie dopiero teraz wypływa głębia tego doświadczenia. W tamtym roku przyszło do mnie że część tej macierzy jest we mnie i zrozumiałam że tak działa przeze mnie. Ona mnie zmieniała, rzuciła najtrudniejsze wyzwania które mnie nie złamały lecz pomogły odnaleźć moc i akceptację tego kim jestem, pojęcie tego sercem i ogarnięcie umysłem. Otrzymałam informacje że w pewnym sensie wchodząc na tę górę szłam w imieniu Kobiet i w ten sposób transformowałam, oczyszczałam, uzdrawiałam po przez również własne życie, własne zmiany. Ta wiedza widać była dozowana bo ten rok przyniósł te objawienia, inaczej nie wiem czy dałabym radę tak wiele doznawałam uczuć i z takimi rzeczami się mierzyć. Ktoś powiedział mi bliski, że być może byłam Strażniczką przez te parę lat, być może jedną z wielu – nie wiem. Wiem że ta góra stała się dla mnie żywą obecnością we mnie właśnie po przez ten obraz, który jest wierzchołkiem tego, co wtedy zostało mi przekazane a czego nie pojmowałam jeszcze. Pojmowałam przez własne doświadczenia. W tym roku wiosną, na sam koniuszek marca wchodziłam na górę, niosłam misę ziemi by zagrać na niej z przyjaciółmi. Ale było najciężej ze wszystkich wejść, najtrudniej aż płakałam krzycząc w sercu samotna jak nigdy lecz zdeterminowana wejść choćby nie wiem co!. Kiedy weszłam poczułam że chcę położyć się koło tej kochanej Lipy stojącej na straży drogi koło budynku. No chciałam zdjęcie i wtedy nagle pojawiły się dzieci, cała wycieczka maluszków, zachwycały się dżdżownicą a ja czułam że wchodzi we coś… że rodzę , po prostu rodzę dusze Nowej Ziemi osuwając się na ziemię… to było tak osobiste , tak potężne i wydawało mi się że jestem sama. Po powrocie długo dochodziłam do siebie, milczałam ale w końcu odmroziłam się i zasłony się rozsunęły- nie byłam sama, były inne dusze kobiet ze mną, te które nie mogły wchodzić na Ślężę. To w skrócie, bo było łączenie zaślubiny Ślęży i Raduni , nocne wchodzenie wiele objawiające. I nawet mocne ataki że jestem gadem – wytrwałam i cały czas wierzę w miłość, wiem że serce góry mnie wspierało. Ten obraz jest we mnie, obraz mandali kobiet- dziś to do mnie dotarło Ellen. Cały czas od 2011 roku działam na rzecz Macierzy Ślężańskiej, wiem że ona potrzebuje serc kobiet praktykujących Miłość, zwyczajną piękną siostrzaną miłość. I bardzo chciałabym być z Wami tam z Tobą, tylko finanse mnie powstrzymują. Bardzo chciałbym by ten obraz OŻYŁ, stał się Prawdą i Życiem dzięki sercom pełnym Miłości i marzę by przy tym Być. Poczułam że Ty pięknie to zrobisz, tak żeby Ślęża pojaśniała. Moc Miłości dla Ciebie i Wszystkich czujących Istot

Mandala z minerałami

I taką otrzymałam odpowiedź od Elen:

„Wspaniale Ana, wspaniale, jak miło to czytać, budzenie się zrozumienia i odczuwania kobiecości. Obraz jest z bardzo głębokim przesłaniem – rodząca Macierz , nieustannie z jej łona naradza się życie – i chodzi tutaj o aspekt świadomościowo – energetyczny, rola kobiety – naradzanie -nieustanne naradzanie. Bezpłodność nie oznacza – nie możesz rodzić fizycznych dzieci, lecz NIE MASZ ŚWIADOMOŚCI nieustannego naradzania. Można powiedzieć, że kobiety przeszłości, choć rodziły następne pokolenia, były bezpłodne w sensie świadomego nieustannego naradzania miłości. Rodziły stary świat, stary program, w bólu i bez głębszego zrozumienia, LECZ DZIŚ , jest czas , gdy zostawiamy „grzech” Ewy czyli program, jej win, i podnosimy nasze czoła ku godności, odzyskujemy prapoczątek energii żeńskiej, jej zrozumienie, poza cielesne, choć poprzez ciało poznawane. Ana napisz do mnie na priv, w sprawie warsztatów. może jakoś to załatwimy. Wszak maja się spotkać strażniczki, i tylko takie osoby przybędą. NASTĄPI – otwarcie wrót przeszłości i ponowne połączenie z prastarą wiedzą, ZAPRASZAM też chętnych mężczyzn . gdyż i oni mogli być strażniczkami lub strażnikami ŚLĘŻY, kto poczuje zew, zapraszam. „

Elen jestem Ci wdzięczna za przesłanie które znało moje serce lecz dzięki Tobie pojął to w końcu umysł, całkowicie zaakceptował… z miłością to przyjęłam i wielką radością a dusza moja jest wreszcie szczęśliwa, spokojna i może działać po Nowemu. Bo w niedzielę wedle mojej prośby z maja ” Umrzeć dla świta. Narodzić się dla Siebie” proces urodzenia z Ducha nastąpił w niedzielę ( not bene moje pierwsze narodziny w tym świecie też były w niedzielę 😀 )… wtedy sprawy wszelkie się domknęły i otrzymałam uzdrowienie z Ducha – to było piękne doświadczenie za które Dziękuję wtedy obecnym.

Macierz połączona z kręgiem kamiennym z Raduni

Głazy Krasnoludów- spotkanie i odsłonięcie Serca Głazów … Mandala Serce gór

Wycieczka z moimi dziećmi, trzema synami i kochaną siostrzenicą – już kobietką ale kochaną. I ta wycieczka okazała się być cudowna.

Dzień wcześniej zebrawszy płatki z opadających kwiatów ułożyłam mandalę, szukałam u rodziców podkładu i znalazłam obraz, obraz gór. I ułożyłam cały cykl z nimi. Mandala Serce Gór z 9.07.2014… Serce góry woła mnie znowu… jej duch przyzywa a serce drży słysząc znowu ten głos cichy a mocny jak dzwon bijący w mej duszy.Mandala z minerałów i płatków kwiatów:

Neil Finn- Song of the Lonely Mountain

Muzyka o górze i krasnoludach wkomponowuje się idealnie w tekst 🙂

Głazy Krasnoludów tam jest moje miejsce mocy, tam wciąż odkrywam coś nowego ale jak nie odkrywam to świetnie się czuję. Bo dobrze jest mieć miejsce gdzie po prostu można BYĆ i odpoczywać, regenerować się i BYĆ. A tym razem będąc z dziećmi czułam sie szczęśliwa, radosna i wyzwolona, bo tego dnia jakby rozstąpiły się czarne chmury, jakiś mur rozpuścił się…

Wchodzenie pod górkę

Formacje Skalne

Ścieżka pod skałami i Roślinność na górze 🙂

Postać Hipopotana całującego skałę  i coś na kształt żubra czy bizona

Widok jak z krainy elfów…

Pozdrawiam 🙂

Spędziłam wiele wspaniałych chwil z dziećmi, poświęciłam im uwagę pozostając jednak czujną na otoczenie co owocowało ciekawymi zdjęciami skał. Aż poczułam by wejść na pewną skałę, miałam sobie zrobić tylko zdjęcie ale zostałam tam na dłuższą chwilę sama. Wyciszałam się , czułam silne wzruszenie. Dłonie bardzo mocną energię czuły więc trzymałam je nad skałą aż do wyrównania energii. Poczułam obecność ducha, nazwał się MrrMur a może tylko przesłanie od niego, że rozpuszczają się mury 🙂 … to był kontakt poza werbalny, czułam że nawiązuję ważną więź, jakbym otrzymała zadanie. Już zaczęłam je wykonywać, ale dokończę następnym razem. W pewnym momencie pojawił się mocny purpurowy kolor, czułam się w innym wymiarze. Potem wydobyłam głos, zaśpiewałam wykorzystując intuicyjny śpiew. Dźwięk jest niezwykle ważny dla ducha tego miejsca aby przełamać bariery.

Wychodząc do dzieci przeszłam przez Bramę grzybkową… tę ścieżkę zejścia wybrałam intuicyjnie , widać Brama była symbolem zmian, przejścia, przełomu. Tym w istocie była.

W bramie popatrzyłam na korzenie drzewa, drzewo takie żywe z duchem w sobie, zapatrzyłam się na nie, wczułam się pozwalając wpłynąć temu co mnie otacza we mnie… poczułam się jak w zaczarowanej krainie , poczułam się szczęsliwa

A będąc już na dole poczułam aby odwrócić się i zobaczyłam Kamienne Serce Głazów a potem postacie strzegące tegoż skarbu.

Jak się nie wzruszać na takie cuda natury, na takie dary?

 

 

 

 

 

Krucza Skała – rozsunięcie zasłon niewidzialności

Krucza Skała, rezerwat Kruczy Kamień, Lubawka 11.07.2014

Kocham Góry

Nie muszą być wysokie, wystarczą skały, głazy …

Są dni szczególne gdy czuję serce góry które mnie woła,

który prowadzi i ukazuje piękno dotąd zakryte

choć widoczne gołym okiem.

Są miejsca w których się jest wiele razy

a jednak bywa że odkrywa się wciąż nowe.

Podążając do Doliny Miłości kierowałam oczy

przyciągane jak magnesem na urwisko Kruczej Skały.

Patrząc widziałam w zachwycie postacie

jakich nigdy wcześniej nie widziałam.

Robiłam zdjęcia w takiej chwili i powracałam do dzieci

idących ze mną. Może właśnie to że były ze mną

sprawiło że widziałam więcej niż kiedyś, nawet jeśli były

marudne i trzeba było poświęcać uwagę na ogarnięcie sytuacji

to i tak bycie z nimi było dla mnie szczęśliwą chwilą.

A teraz kiedy patrzę na zdjęcia

jestem jeszcze bardziej szczęśliwa bo odkrywam więcej

niż widziałam pierwotnie , świat rzeczywisty ale jakże zaczarowany

przez samą magiczną naturę.

***

Droga Z przeszłości… z byciem w drodze w teraz które jest najważniejsze …

***

Przyszło mi na myśl ze całą wiedzę duchową

można odnaleźć w naturze i zwykłym życiu

które wszak jest drogą wyjścia ku przeznaczeniu

ku wolności nowego życia

opuszczając stare światy życia i myślenia

 bez umierania ciała ale rozpuszczania

wszelkich więzów życia w dualności

teraz! każdego dnia w każdej chwili!

***

Widok na „Kruczą Skałę” poniżej.

Droga wiodła między polami zielonymi , między łanami zbóż

jeszcze zielonymi zachwycając zakrętami i widokami, na przeciwka następna góra a pomiędzy nimi Krucza Dolina zwaną

Doliną Miłości gdzie płynie rzeczka Raba. Kocham ❤

Droga do przyszłości… z byciem w drodze w teraz które jest najważniejsze …

W białej bluzce najstarszy syn pędzi do przodu nieuchwytny zdjęciom 😉

***

Za zbożem już nabierającej barwy słomkowego zielone zboże

falujące z wiatrem niczym morze połyskiwało

świetlistą jasnością przykuwając wzrok.

Widok był jak z krainy marzeń które się spełniają

a ja czułam taki zachwyt nad falującymi zielonymi zbożami.

Kiedy byłam małą dziewczynką i byłam bardzo samotna

rozpacz rozrywała serce a myśli kłębiły się o śmierci własnej

wtedy natura ukazała falujące zboża na zboczu góry

i przywróciła chęć do życia, nie raz nie raz.

Teraz mam ochotę żyć i dziękować za każdą bezcenną chwilę życia

za iskry życia i miłości od Gai kochającej dla mnie

 Z MIŁOŚCI DO OPIEKUŃCZYCH DUCHÓW NATURY

DO SERCA GAI KTÓRE MNIE UTULAŁO

Z WDZIĘCZNOŚCI ZA ICH POMOC I MIŁOŚĆ

DZIŚ PODĄŻAM ZA GŁOSEM SERCA

I WNOSZĘ TO O CO PROSI NATURA,

DUCH GÓRY CZY WSZELKIE DUSZKI

PODĄŻAM ZA ICH GŁOSEM, ZA ICH ENERGIĄ

ŁĄCZĘ SIĘ BY DZIAŁAĆ W ICH IMIENIU

DLA DOBRA NATURY, MATKI ZIEMI

I WSZYSTKICH CZUJĄCYCH ISTOT

URWISKO „KRUCZEJ SKAŁY”

To był impuls do zdjęcia, widok postaci zwierzęcia z uszami… a potem odnalazłam ich więcej z pomocą innych ludzi.

Od lewej pyszczek myszki albo kangura z uszami czy pieska , miedzy uszami pyszczek Niedźwiedzia. Poniżej przy nosku fragment ryby i również postać Strażnika. Po prawej Strażniko- ryby pyszczek Wilka już przy drzewkach.

Po prawej myszko- kangura 😉 ze skał i drzew duża twarz zwierzątka uszatego z łapkami skalnymi – zając albo  lisek. A w jego czole też mordeczka ale jakby z Dziobem Stworzonko.

Pomiędzy uszatymi pyszczkami kaguro- myszki i zajączka  jest jakby wejście a nad nim Ktoś Wołający. Może to ten głos słyszałam, ten głos mnie wołał?

Tak o to skały odsłoniły co było zakryte.

***

W tym zdjęciu poniżej  ujrzałam z daleka pierwotnie Twarz człowieka z oczkami i grymasem  , z prawej tak przytulona do większej skały. Ale teraz w tej Twarzy widzę też zamknięte oczy Żabki nad grymasem z jedną żabią łapką na dole.

Nad nimi , z prawej moje jest występ skalny z tam profil mężczyzny, duży płaski nos- wygląda jakby miał otwartą buzię, może woła albo śpiewa.

A w tej większej skale po lewej  widzę profil Twarzy mężczyzny z brodą- bardzo szlachetne rysy człowieka mędrca , doświadczonego i silnego, Strażnika Gór z ciekawym kapeluszem we wzorki, choć można by powiedzieć że to profil Zajęczego.

Ta trawa mnie tak porusza, jej barwa błyszcząca która tak porusza czułe struny we mnie

Widoczki

 

Na osy trzeba uważać, zapamiętam gdzie robią gniazdo 🙂

Rośliny

 

Nastarszy nie uchwycił się na zdjęciu  ( jest wyżej w białej bluzce pędzący do przodu ) ale młodszym owszem cyknęłam fotki 🙂

Pyszne poziomki rosnące nad Rabą w Dolinie Kruczej zwaną Doliną Miłości , dojrzałe poziomki zjedzone ze smakiem 😉 😀

WYŁONIENIA Mandalowe

Mandale wyłoniły się rankiem 12 czerwca , dzień przed pełnią… zabrały mnie w podróż życia razem z pełnią… wyłaniały  się  jedna po drugiej stając się początkiem tego co nadejdzie, wyłoni się niespodzianie i żebym zawsze miała wiarę  w swoją szczęśliwą gwiazdę.

WYŁONIENIA

Kamień Faraona ubrany w niebieskie płatki i kule agatów z Sudetów.

Kamienie jak piasek pustyni a płatki jak noc – Noc Kairu rozświetlona

Mandala różana

Opal różowy otoczony płatkami piwoni i kwarcami różowymi, kunzytem,rodochrozytem, tulitem,

Mandala

Dołożyłam niebieskie kwiatki i płatki

Mandala

Lapis Lazuli z płatkmi niebieskiej nocy

Obraz „Ptak Nocy w oceanie kosmosu i wody mego serca”  pasuje do mandali z Lapis lazuli stając się wspólną opowieścią. Podróż Trwa…

Mandala

dodałam płatki różowych piwonii i zielone minerały

Mandala na dzwoneczkowym obrazie

Czarny kamień polny Uryn i pomiędzy płatkami piwonii  bursztyn, mokait, kwarc lemuryjski, cytryn, tygrysie oko ( ma około  20 lat, tyle go mam )

Mandala na obrazie Anioło- motyla

Serce Róży Pustyni z dioptazem, chrzyzokolą, cytrynami, amazonitem i płatakmi kwiatów.

 MANDALA Z KAMIENIAMI MIEJSC WAŻNYCH

KAMIENNE SKUPISKO

I INSPIRACJA CZARNY KAMIEŃ ZE ŚLĘŻY Z ZIELONYM