Popłynąć, płynąć, płynący z.. muzyka Alya Schafer Fluyendo

Alya Schafer ” Fluyendo” 💗 Płynący
… płynący – z tym slowem nastąpiła intereakcja we mnie, to są słowa klucze, otwierają tajemnicze drzwi w moim domu, poruszają i wydobywają to, co chce się ujawnić, klucze do drzwi, które pomagają odkrywać własne prawdy.
Moje słowa są niezależne od tekstu piosenki, który poznałam dużo później z wujka Google 🙂
Popłynąć, płanąć, płynąca – w sercu mym to słowo budzi tyle pozytywnych odczuć…popłynąć w wodzie płynnie jak delfin, popłynąć ku przygodzie, popłynąć znaczy dla mnie też tyle co wzlecieć, popłynąć z nurtem życia, popłynąć ku Miłości z tym, co w sercu gra… popłynąć pozostawiając ograniczenia, nie te ludzkie dzikie niepochamowane, lecz te które pozwalają wzrosnąć świadomości i które uzdrawiają duszę, by mogła połączyć się z tym, co utraciła, z bycia prawdziwym Człowiekiem, nie mistrzem, aniołem, czy inną istotą, lecz Człowiekiem, w którym dusza połączona z tym utraciła, czystym duchem, może żyć Razem w jednym ciele połączeni w Jedno, we wszystkich wymiarach i czasoprzestrzeniach. To takie proste i takie niemożliwe i możliwe zarazem. Tak czuję.

Alya Schafer Flutendo

Temat ocean, płynąć są mi bliskie inne utwory

Od wielu lat słucham Neil H. Ocean Goddess, niezwykle mnie porusza

Muzyka spokojna, W ramach ciszy…

W ramach ciszy… wewnętrzna pasja…
Niech dotyka czułych strun duszy wydobywając dźwięki otwierające serce, duszę i ciało, na to co piękne I wzbogacające 💗

„Within silence” Peter Kater & Tina Guo

Malowana porcelana, wiśniowy Talerzyk. Refleksje życie i mrok w mandali.

Talerzyk jest mandalą, gdzie panuje równowaga między tym, co jest w pełni otulone miłością czyli rozjaśnione, a tym jest wciąż nieuświadomione . Gdzie piekło już nie ma pływu na, jest uspokojone i gotowe na przyjęcie światła. Komplet talerzyk i filiżanka

Co tam mi w duszy gra…
…a dziś ubrało się słowa i obraz, który dojrzewał od stycznia, niedokończony, jak sprawy które wymagają dokończenia i zamknięcia. Jeśli się chce pójść nową drogą, trzeba nauczyć się radzić z tym, co przeszkadza iść naprzód, bo nic nie znika, można tylko zmienić sposób patrzenia i radzenia sobie z tym, co blokuje wewnątrz i na zewnątrz.

Kwiat, zwiastun wiosny,może zakwitnąć, pomimo braku światła, ponieważ wewnątrz ma własne światło, którego blask jest tak mocny, że mrok go nie zgasi, a nawet może go oświecić już na zawsze. ” Ana

Wiosna, w styczniu długo czułam Mrok, nie zauważałam, że jest więcej światła, brakowało mi słońca jak rzadko.
Mrok, z mroku może wyjść życie, właściwie tak się rodzimy. Wtedy ciemność jest bezpieczna, ciepła, to czas potrzebny by dojrzeć i rozwinąć się. Później to się zmienia, mrok to nie tylko ciemny las, do którego strach wejść. To oddaje też stan, gdy emocje dotykają w wewnątrz tego, co ukryte w podświadomości, wtedy też jest lęk, by się spotkać z cieniem. Życie pokazuje, że tylko wejście w mrok, spotkanie z prawdą może pomóc wznieść się wyżej, gdy rozjaśni się prawdę, to nieświadome staje się świadome. Choć to boli, bo umysł się broni, przyzwyczajenia bolą, wewnętrzne blokady i utarte schematy myśli i działań bolą, bo trzeba je zmienić, nie walczyć z nimi lecz łagodnie zmieniać. A to wcale nie bywa łatwe, bo czasem to jest jak wojna wewnątrz, brutalna i bezwzględna. Żadnej więcej wojny wewnątrz, absolutnie żadnej wojny, zemsty czy umniejszania, tylko ścieżka życia… ścieżka spokoju, która prowadzi ku wyjściu poza schematy – do wolności.
Talerzyk wymalowany w styczniu, kubek czeka na swoją kolej. Tak, każdy malunek to na razie praca ze sobą. Mam nadzieję na malowanie radosne pełne tego, co sercu śpiewa miłość, wolna i lekka.ł